Η μη-τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη είναι μια διαταραχή του θυρεοειδούς που χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλαπλών οζιδίων στον θυρεοειδή αδένα, οδηγώντας σε διόγκωση του θυρεοειδούς. Αν και δεν είναι καρκινικά, αυτά τα οζίδια μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα όπως δυσκολία στην κατάποση ή την αναπνοή. Οι επιλογές θεραπείας εξαρτώνται από το μέγεθος και τα συμπτώματα της βρογχοκήλης και μπορεί να περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργική επέμβαση. Η εκτίμηση του Πολυγονιδιακού Δείκτη Κινδύνου για τη μη-τοξική πολυοζώδη βρογχοκήλη βασίζεται στην εξέταση 22 γονιδιακών πολυμορφισμών.
Ο γενετικός έλεγχος για τη μη-τοξική πολυοζώδη βρογχοκήλη περιλαμβάνεται μαζί με 13 ακόμα νοσήματα στον Γενετικό Έλεγχο των Νοσημάτων των Ενδοκρινών και του Ουροποιογεννητικού, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου καθώς και στον Γενετικό Έλεγχο για Νεοπλασίες και Προκαρκινικές Δυσπλασίες, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου μαζί με 19 ακόμα νοσήματα.
Αιτίες και μη γενετικοί παράγοντες κινδύνου
Ο θυρεοειδής αδένας χρειάζεται ιώδιο για να παράγει ορμόνες. Εάν δεν υπάρχει αρκετό ιώδιο, ο αδένας μεγεθύνεται στην προσπάθεια να αντισταθμίσει αυτή την ανεπάρκεια και επομένως η ανάπτυξη μη-τοξικής βρογχοκήλης μπορεί να σχετίζεται με την ανεπάρκεια του ιωδίου στη διατροφή (ξεκινώντας ως απλή βρογχοκήλη). Επιπλέον, υπάρχουν επίσης διάφοροι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξή της, όπως το οικογενειακό ιστορικό βρογχοκήλης, η έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία, η τακτική λήψη βρογχοκηλογόνων ουσιών (μανιόκα, σόγια, σταυρανθή λαχανικά όπως λάχανο, μπρόκολο και κουνουπίδι) ή την κατανάλωση ορισμένων φαρμάκων.
Συμπτώματα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μη-τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη έχει ως αποτέλεσμα μόνο την εμφάνιση ψηλαφητού όγκου στην πρόσθια περιοχή του λαιμού, το οποίο μπορεί να συνοδεύεται από δυσκολία στην κατάποση, την αναπνοή ή επαναλαμβανόμενη βραχνάδα. Η φυσική τάση είναι προς την αργή ανάπτυξη.
Πρόληψη
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για την πρόληψη της εμφάνισης βρογχοκήλης είναι να αποφύγετε την έλλειψη ιωδίου, για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας ιωδιούχο αλάτι στα γεύματα. Επιπλέον, μπορούν να ληφθούν σε περιόδους αυξημένης ανάγκης όπως εγκυμοσύνη ή γαλουχία, συμπληρώματα που περιέχουν ιώδιο.
