Η λεύκη είναι μια διαταραχή του δέρματος που χαρακτηρίζεται από την απώλεια της χρωστικής ουσίας (μελανίνη), με αποτέλεσμα την εμφάνιση λευκών κηλίδων στο δέρμα. Εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και καταστρέφει τα μελανοκύτταρα, τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή της μελανίνης. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τοπικά φάρμακα, φωτοθεραπεία και καλλυντικό καμουφλάζ. Η εκτίμηση του Πολυγονιδιακού Δείκτη Κινδύνου για τη λεύκη βασίζεται στην εξέταση 43 γονιδιακών πολυμορφισμών.
Ο γενετικός έλεγχος για τη λεύκη περιλαμβάνεται μαζί με 12 ακόμα νοσήματα στον Γενετικό Έλεγχο των Νοσημάτων του Ανοσοποιητικού, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου καθώς και στον Γενετικό Έλεγχο των Νοσημάτων των Αισθητηρίων και του Δέρματος, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου μαζί με 12 ακόμα νοσήματα.
Αιτίες και μη γενετικοί παράγοντες κινδύνου
Η λεύκη εμφανίζεται όταν τα κύτταρα που παράγουν μελανίνη (μελανοκύτταρα) πεθαίνουν ή σταματούν την παραγωγή μελανίνης. Η προέλευση δεν είναι σαφής, αλλά θα μπορούσε να σχετίζεται με:
- Αυτοάνοση διαταραχή
- Οικογενειακό ιστορικό
- Παράγοντες πυροδότησης όπως άγχος, ηλιακό έγκαυμα ή τραύμα στο δέρμα
Συμπτώματα
Η λεύκη είναι μια καλοήθης νόσος χωρίς σημαντικές συνέπειες για την υγεία. Μπορεί να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά η έναρξή της είναι πιο συχνή πριν από την ηλικία των 30 ετών. Τα πιο κοινά σημεία της λεύκης περιλαμβάνουν:
- Τμηματική απώλεια του χρώματος του δέρματος, που συνήθως εμφανίζεται πρώτα στα χέρια, το πρόσωπο και τις περιοχές γύρω από τα ανοίγματα του σώματος.
- Πρόωρος αποχρωματισμός των μαλλιών, των βλεφαρίδων ή των φρυδιών.
- Απώλεια του χρώματος των βλεννογόνων.
Δεν υπάρχει θεραπεία για τη λεύκη, αλλά υπάρχουν θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν να σταματήσει ή να επιβραδύνει τη διαδικασία εξασθένισης του χρώματος.
Πρόληψη
Δεν υπάρχει ειδική πρόληψη κατά της εμφάνισης της λεύκης.Μόλις διαγνωστεί, υπάρχουν ενέργειες που μπορούν να γίνουν για να επιβραδυνθεί η εξέλιξή της όπως:
- Προστασία του δέρματος από την έκθεση στον ήλιο με τη χρήση προϊόντων με υψηλό δείκτη προστασίας.
- Αποφυγή της έκθεσης σε τεχνητές πηγές υπεριώδους ακτινοβολίας, όπως τα salorium.
- Αποφυγή καταστάσεων που μπορεί να πυροδοτήσουν τη νόσο όπως το στρες ή τραύματα στο δέρμα.
