Ο γενετικός έλεγχος του πολυμορφισμού 704 T>C (Met235Thr) αναλύει μια συγκεκριμένη παραλλαγή στο γονίδιο AGT, το οποίο κωδικοποιεί το αγγειοτενσινογόνο, μια πρόδρομη πρωτεΐνη του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης (RAS) που παίζει κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, στην ισορροπία υγρών και στην καρδιαγγειακή λειτουργία. Αυτός ο έλεγχος ανιχνεύει την αντικατάσταση της θυμίνης (Τ) από κυτοσίνη (C) στη νουκλεοτιδική θέση 704, με αποτέλεσμα την αντικαταστάση του αμινοξέος μεθειονίνη (Met) από θρεονίνη (Thr) στη θέση 235. Αυτή η γενετική παραλλαγή έχει συσχετιστεί με αυξημένη έκφραση του αγγειοτενσινογόνου, υψηλότερα κυκλοφορούντα επίπεδα αγγειοτενσίνης ΙΙ και αυξημένο κίνδυνο ιδιοπαθούς υπέρτασης, καρδιαγγειακών παθήσεων και νεφρικής δυσλειτουργίας.
Το αγγειοτενσινογόνο συντίθεται κυρίως στο ήπαρ και χρησιμεύει ως υπόστρωμα για τη ρενίνη, η οποία το διασπά σε αγγειοτενσίνη Ι. Η αγγειοτενσίνη Ι μετατρέπεται περαιτέρω από το μετατρεπτικό ένζυμο της αγγειοτενσίνης (ACE) σε αγγειοτενσίνη II, ένα ισχυρό αγγειοσυσταλτικό που ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση, την κατακράτηση νατρίου και την αγγειακή αναδιαμόρφωση. Ο πολυμορφισμός 704 T>C στο AGT επηρεάζει τα επίπεδα αγγειοτενσινογόνου στο πλάσμα, με το αλληλόμορφο C να συνδέεται με αυξημένη μεταγραφή του γονιδίου και υψηλότερη παραγωγή αγγειοτενσινογόνου. Αυτό οδηγεί σε ενισχυμένη ενεργοποίηση του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης, προάγοντας την αγγειοσυστολή, την κατακράτηση νατρίου και τον αυξημένο όγκο αίματος, τα οποία συμβάλλουν στην υπέρταση και τις σχετικές καρδιαγγειακές επιπλοκές.
Η παρουσία του αλληλόμορφου C έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο ιδιοπαθούς υπέρτασης, ιδιαίτερα σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό υψηλής αρτηριακής πίεσης ή σε άτομα που εκτίθενται σε παράγοντες κινδύνου διατροφής και τρόπου ζωής. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα που φέρουν τον γονότυπο CC παρουσιάζουν υψηλότερα αρχικά επίπεδα αρτηριακής πίεσης και μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης σε μικρότερη ηλικία σε σύγκριση με εκείνα με γονότυπο TT. Η επίδραση αυτού του πολυμορφισμού στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης έχει επίσης παρατηρηθεί ως απάντηση στην αντιυπερτασική θεραπεία, με παραλλαγές στο AGT να επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων που στοχεύουν στο σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων ΜΕΑ και των αναστολέων υποδοχέων της αγγειοτενσίνης (ARBs).
Πέρα από την υπέρταση, ο πολυμορφισμός Met235Thr του AGT έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων όπως στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικά επεισόδια λόγω θρομβώσεων και υπερτροφία της αριστερής κοιλίας. Η χρόνια ενεργοποίηση του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης λόγω αυξημένων επιπέδων αγγειοτενσινογόνου συμβάλλει στην ενδοθηλιακή δυσλειτουργία, την αρτηριακή σκλήρυνση και τον σχηματισμό αθηρωματικής πλάκας. ;Eχει επίσης διερευνηθεί o ρόλος αυτού του πολυμορφισμού στη νεφρική νόσο, καθώς η υπερβολική δραστικότητα της αγγειοτενσίνης ΙΙ μπορεί να οδηγήσει σε σπειραματική υπέρταση, νεφρική ίνωση και αυξημένη ευαισθησία σε χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ) και διαβητική νεφροπάθεια.
Ο γενετικός έλεγχος για τον πολυμορφισμό 704 T>C (Met235Thr) στο γονίδιο AGT παρέχει πληροφορίες για τη γενετική προδιάθεση ενός ατόμου για υπέρταση και καρδιαγγειακές παθήσεις. Η ταυτοποίηση αυτής της παραλλαγής επιτρέπει την αξιολόγηση της ρύθμισης της αρτηριακής πίεσης, της ενεργοποίησης του RAS και της ανταπόκρισης σε αντιυπερτασικές θεραπείες.
Ο γενετικός έλεγχος του πολυμορφισμού 704 T>C (Met235Thr) περιλαμβάνεται επίσης στην εξέταση:
