Ο γενετικός έλεγχος του πολυμορφισμού 1378 G>T (Gly460Trp) αναλύει μια συγκεκριμένη παραλλαγή στο γονίδιο ADD1, το οποίο κωδικοποιεί την α-αδουκίνη, μια κυτταροσκελετική πρωτεΐνη που συμμετέχει στη μεταφορά ιόντων, τη σταθερότητα της μεμβράνης και την αγγειακή λειτουργία. Αυτός ο έλεγχος ανιχνεύει την αντικατάσταση της γουανίνης (G) από θυμίνη (T) στη θέση 1378, με αποτέλεσμα την αντικατάσταση του αμινοξέος γλυκίνη (Gly) σε τρυπτοφάνη (Trp) στη θέση 460. Αυτή η γενετική παραλλαγή έχει συσχετιστεί με διαταραχές στη διαχείριση του νατρίου, αλλαγές στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και ευαισθησία στην ιδιοπαθή υπέρταση. Καθώς η α-αδουκίνη παίζει βασικό ρόλο στην επαναρρόφηση του νατρίου από τους νεφρούς και στην αγγειακή ομοιόσταση, οι παραλλαγές στο γονίδιο ADD1 επηρεάζουν την ευαισθησία στο αλάτι, την καρδιαγγειακή λειτουργία και τον κίνδυνο υπέρτασης.
Η α-αδουκίνη είναι μια δομική πρωτεΐνη που ρυθμίζει την διαμόρφωση του κυτταροσκελετού ακτίνης και αλληλεπιδρά με την αντλία νατρίου-καλίου ATPάση (Na+/K+-ATPase) στα κύτταρα των νεφρικών σωληναρίων. Ο πολυμορφισμός Gly460Trp έχει συνδεθεί με την αυξημένη επαναρρόφηση του νατρίου στους νεφρούς, οδηγώντας σε υψηλότερο όγκο εξωκυττάριου υγρού και αυξημένη αρτηριακή πίεση. Μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα που έχουν το αλληλόμορφο Τ παρουσιάζουν αυξημένη δραστηριότητα της Na+/K+-ATPase, με αποτέλεσμα αυξημένη κατακράτηση νατρίου και προδιάθεση για υπέρταση ευαίσθητη στην πρόσληψη αλατιού. Αυτή η επίδραση είναι ιδιαίτερα σημαντική σε άτομα με υψηλή πρόσληψη νατρίου, όπου η γενετική επίδραση της ADD1 συμβάλλει στην διαταραχή στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και στον αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών.
Η υπέρταση είναι μια πολυπαραγοντική κατάσταση που επηρεάζεται από γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, με τον πολυμορφισμό Gly460Trp στο ADD1 να παίζει σημαντικό ρόλο στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Η παρουσία του αλληλόμορφου Τ έχει συσχετιστεί με υψηλότερα επίπεδα συστολικής και διαστολικής αρτηριακής πίεσης, αλλά και με αυξημένη ανταπόκριση σε αντιυπερτασικές θεραπείες που στοχεύουν στην απέκκριση νατρίου, όπως τα διουρητικά. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα που έχουν το αλληλόμορφο Τ μπορεί να ωφεληθούν περισσότερο από τις στρατηγικές θεραπείας που βασίζονται στα διουρητικά, γεγονός που υποδηλώνει και τη φαρμακογενετική επίδραση του ADD1 στην αντιυπερτασική ανταπόκριση του φαρμάκου.
Εκτός από την υπέρταση, η επίδραση του πολυμορφισμού Gly460Trp του γονιδίου ADD1 έχει ως αποτέλεσμα καρδιαγγειακές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφαλικού επεισοδίου, της υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας και της αρτηριακής σκλήρυνσης. Η αυξημένη κατακράτηση νατρίου και η αγγειακή αναδιαμόρφωση που σχετίζονται με το αλληλόμορφο Τ συμβάλλουν στην ενδοθηλιακή δυσλειτουργία, την αρτηριακή σκλήρυνση και τον αυξημένο κίνδυνο αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Επιπλέον, αυτός ο πολυμορφισμός έχει συνδεθεί με μεταβολικό σύνδρομο, αντίσταση στην ινσουλίνη και υπέρταση που σχετίζεται με την παχυσαρκία, αντανακλώντας την ευρύτερη επίδραση του ADD1 στην καρδιαγγειακή και μεταβολική υγεία.
Ο γενετικός έλεγχος για τον πολυμορφισμό 1378 G>T (Gly460Trp) στο γονίδιο ADD1 παρέχει πληροφορίες για τη γενετική προδιάθεση ενός ατόμου για υπέρταση, ευαισθησία στο αλάτι και καρδιαγγειακές παθήσεις. Η ταυτοποίηση αυτής της παραλλαγής επιτρέπει την αξιολόγηση της ρύθμισης του νατρίου, του ελέγχου της αρτηριακής πίεσης και της θεραπευτικής ανταπόκρισης σε αντιυπερτασικές θεραπείες.
Ο γενετικός έλεγχος του πολυμορφισμού 1378 G>T (Gly460Trp) περιλαμβάνεται επίσης στην εξέταση:
