Ο έλεγχος των αντισωμάτων έναντι των νησιδιακών κυττάρων του παγκρέατος χρησιμοποιείται στη διαφορική διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 από τον διαβήτη τύπου 2, στον προσδιορισμό ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 1 (συμπεριλαμβανομένων των συγγενών ασθενών με διαβήτη) και στην πρόβλεψη της ανάγκης για θεραπεία με ινσουλίνη σε ασθενείς με διαβήτη των ενηλίκων.
Τα αυτοαντισώματα έναντι των κυττάρων των νησιδίων του παγκρέατος, είναι γνωστό ότι σχετίζονται με τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Τα τελευταία χρόνια, έχουν εντοπιστεί αρκετά αυτοαντιγόνα έναντι των οποίων κατευθύνονται τα αντισώματα έναντι των κυττάρων των νησιδίων. Αυτά περιλαμβάνουν το αντιγόνο των νησιδίων 2 (ΙΑ2) που σχετίζεται με τη φωσφατάση της τυροσίνης, την αποκαρβοξυλάση του γλουταμινικού οξέος 65 (GAD65), τον μεταφορέα ψευδαργύρου ZnT8 και την ινσουλίνη. Ένα ή περισσότερα από αυτά τα αυτοαντισώματα ανιχνεύονται στο 96% των ασθενών με διαβήτη τύπου 1 και είναι ανιχνεύσιμα πριν την έναρξη των κλινικών συμπτωμάτων, καθώς και σε συμπτωματικά άτομα.
Τα αντισώματα ΙΑ2 έχουν ευαισθησία 57% και ειδικότητα 99% για την εργαστηριακή διάγνωση του διαβήτη τύπου 1. Τα αυτοαντισώματα στους ασθενείς που πρόκειται να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1 είναι συνήθως ανιχνεύσιμα πριν από την ηλικία των 3 ετών. Μερικοί ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 αρχικά διαγιγνώσκονται ως έχοντες διαβήτη τύπου 2 εξαιτίας της εμφάνισης συμπτωμάτων κατά την ενηλικίωση, της ύπαρξης παχυσαρκίας και της αρχικής ανεξαρτησίας από την ινσουλίνη. Αυτοί οι ασθενείς με λανθάνοντα αυτοάνοσο διαβήτη των ενηλίκων, μπορούν να διακριθούν από τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, με την ανίχνευση ενός ή περισσότερων αυτοαντισωμάτων έναντι των νησιδίων του παγκρέατος (συμπεριλαμβανομένου του IA-2).
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
