Η μοριακή ανίχνευση των ειδών Anaplasma και Ehrlichia χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση ασθενών ύποπτων οξείας αναπλάσμωσης ή ερλιχίωσης.
Το Anaplasma και η Ehrlichia είναι δύο ξεχωριστά γένη βακτηρίων που μπορούν να προκαλέσουν παρόμοιες λοιμώξεις που μεταδίδονται με τσιμπούρια (κρότωνες) στους ανθρώπους.
Η συγκεκριμένη εξέταση μπορεί να ανιχνεύσει το γενετικό υλικό και των δυο διαφορετικών ειδών, χωρίς όμως να τα διαχωρίζει.
Αναπλάσμωση
Η αναπλάσμωση προκαλείται από βακτήρια που ανήκουν στο γένος Anaplasma, με το Anaplasma phagocytophilum να είναι το πιο κοινό είδος.
Μετάδοση: Η αναπλάσμωση μεταδίδεται κυρίως στον άνθρωπο μέσω του τσιμπίματος μολυσμένων τσιμπουριών (Ixodes scapularis ή Ixodes pacificus) στις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ στην Ευρώπη, το Ixodes ricinus είναι ο κύριος φορέας. Άλλα είδη τσιμπουριών, όπως το τσιμπούρι Amblyomma americanum, μπορούν επίσης να μεταδώσουν την ασθένεια.
Συμπτώματα: Η αναπλάσμωση συνήθως παρουσιάζεται με συμπτώματα όπως πυρετό, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, ρίγη, κόπωση και περιστασιακά γαστρεντερικά συμπτώματα. Μπορεί να μοιάζει με γριπώδη συνδρομή. Οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές όπως αναπνευστική δυσχέρεια, ανεπάρκεια οργάνων ή ακόμα και θάνατο εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία.
Διάγνωση και θεραπεία: Η διάγνωση γίνεται συνήθως με εργαστηριακές εξετάσεις, όπως ο μοριακός έλεγχος με PCR για την ανίχνευση της παρουσίας του Αναπλάσματος στο αίμα ή ορολογικές εξετάσεις για τον έλεγχο της παρουσίας αντισωμάτων. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση αντιβιοτικών, συνήθως δοξυκυκλίνης, για περίοδο 10 έως 14 ημερών.
Ερλιχίωση
Η ερλιχίωση προκαλείται από βακτήρια που ανήκουν στο γένος Ehrlichia, με τα Ehrlichia chaffeensis και Ehrlichia ewingii να είναι τα κύρια είδη που προκαλούν λοιμώξεις στον άνθρωπο.
Μετάδοση: Η ερλιχίωση μεταδίδεται κυρίως μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων τσιμπουριών Amblyomma americanum. Άλλα είδη τσιμπουριών, όπως το τσιμπούρι Ixodes scapularis, μπορεί επίσης να συμμετέχουν στη μετάδοση σε ορισμένες περιοχές.
Συμπτώματα: Η ερλιχίωση παρουσιάζεται συνήθως με συμπτώματα παρόμοια με την αναπλάσμωση, συμπεριλαμβανομένου του πυρετού, του πονοκεφάλου, των μυϊκών πόνων, του ρίγους, της κόπωσης και των γαστρεντερικών συμπτωμάτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί χαρακτηριστικό εξάνθημα. Οι σοβαρότερες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές όπως αναπνευστική ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια ή νευρολογικά προβλήματα.
Διάγνωση και θεραπεία: Απαιτούνται ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένου του μοριακού ελέχου με PCR για την ανίχνευση της παρουσίας της Ερλίχιας στο αίμα ή ορολογικές εξετάσεις για τον έλεγχο της παρουσίας αντισωμάτων. Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει τη χρήση αντιβιοτικών, όπως τη δοξυκυκλίνη, για περίοδο 10 έως 14 ημερών.
Τόσο η αναπλάσμωση όσο και η ερλιχίωση εμφανίζονται συχνότερα σε ορισμένες περιοχές του κόσμου όπου κυριαρχούν τα ανάλογα είδη τσιμπουριών. Η πρόληψη περιλαμβάνει την αποφυγή του τσιμπήματος των τσιμπουριών φορώντας προστατευτικό ρουχισμό, χρησιμοποιώντας εντομοαπωθητικά, πραγματοποιώντας τακτικούς ελέγχους για τσιμπούρια και αφαιρώντας τα αμέσως.
