Η ανίχνευση ζυμομυκήτων με το MycoScreen™ έχει σχεδιαστεί για την ανίχνευση και την τυποποίηση παθογόνων μικροοργανισμών που προκαλούν μυκητιάσεις από τα γένη Candida, Malassezia, Saccharomyces και Debaryomyces σε υλικό που λαμβάνεται από ανθρώπινα βιολογικά δείγματα, αναρροφήσεις από καθετήρες και ενδοτραχειακούς σωλήνες καθώς και καλλιέργειες μυκήτων με τη βοήθεια της μεθόδου Αλυσιδωτή Αντίδραση Πολυμεράσης. Ο έλεγχος με το με το MycoScreen™ περιλαμβάνει την ανίχνευση και ταυτοποίηση 14 διαφορετικών ζυμομυκήτων.
Περισσότερες Πληροφορίες
Οι λοιμώξεις που προκαλούνται από ζυμομύκητες (μυκητιάσεις) έχουν ένα ευρύ φάσμα κλινικών εκδηλώσεων που ξεκινάνε από τοπικές βλάβες του δέρματος και των βλεννογόνων του ουρογεννητικού, του αναπνευστικού και του γαστρεντερικού συστήματος έως μυκηταιμία και πολλαπλές βλάβες οργάνων με σοβαρή νόσηση και κίνδυνο θανάτου. Οι μυκητιάσεις είναι ευρέως διαδεδομένες και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για τα πρόωρα βρέφη, τους ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς και τους ασθενείς με αιματολογικούς καρκίνους. Η χρήση κυτταροστατικών, κορτικοστεροειδών, αντιβιοτικών ευρέος φάσματος και επεμβατικών διαγνωστικών και θεραπευτικών διαδικασιών μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των περιπτώσεων μυκητίασης. Η λίστα των πιθανών αιτιολογικών παραγόντων των μυκητιάσεων περιλαμβάνει περίπου 400 είδη ζυμομυκήτων. Οι πιο συχνές παθολογικές καταστάσεις προκαλούνται από μύκητες των γενών Candida, Saccharomyces, Debaryomyces και Malassezia.
Οι μυκητιάσεις από ζυμομύκητες διακρίνονται σε επιφανειακές (μη διεισδυτικές) και σε διεισδυτικές λοιμώξεις ανάλογα με τις κλινικές τους εκδηλώσεις.
Οι κλινικές εκδηλώσεις των επιφανειακών μυκητιάσεων εξαρτώνται από τον εντοπισμό της μυκητιασικής λοίμωξης. Οι επιφανειακές μυκητιάσεις εκδηλώνονται ως βλάβες των δερματικών δομών και των βλεννογόνων της στοματικής κοιλότητας, του στοματοφάρυγγα, του οισοφάγου, του κόλπου και του εντέρου.
Οι διεισδυτικές μυκητιάσεις είναι σοβαρές μορφές μυκητιασικών λοιμώξεων που απαιτούν μακροχρόνια συστηματική θεραπεία. Οι παθογόνοι μύκητες διεισδύουν στην κυκλοφορία του αίματος και της λέμφου, προκαλώντας μυκηταιμία, η οποία εξαπλώνεται σε όλο το σώμα, επηρεάζοντας τα όργανα.
Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη διεισδυτικών μυκητιάσεων περιλαμβάνουν:
- Παρουσία επιφανειακών (μη διεισδυτικών) μυκητιάσεων
- Πρόωρος τοκετός
- Ύπαρξη κεντρικού φλεβικού καθετήρα
- Διασωλήνωση
- Παροχετεύσεις και καθετήρες
- Θεραπεία με αντιμικροβιακά ευρέως φάσματος, ιδιαίτερα κεφαλοσπορίνες τρίτης γενιάς και καρβαπενέμες
- Ολική παρεντερική διατροφή
- Χειρουργικές επεμβάσεις στα όργανα της κοιλιάς, περιτοναϊκή κάθαρση
- Διάτρηση του γαστρεντερικού σωλήνα
- Παγκρεατίτιδα
- Νεκρωτική εντεροκολίτιδα
- Θεραπεία με αντιόξινα και Η2-αναστολείς
Η θεραπεία των μυκητιάσεων από ζυμομύκητες βασίζεται σε τέσσερις κύριες ομάδες αντιμυκητιασικών φαρμάκων: εχινοκανδίνες, αζόλες, πολυένια και φθοριωμένες πυριμιδίνες. Οι διαφορετικοί τύποι μυκήτων έχουν διαφορετική ευαισθησία στα αντιμυκητιασικά.
Τα πλεονεκτήματα της μοριακής διάγνωσης σε σύγκριση με τις κλασικές μεθόδους για τη διάγνωση των μυκητιάσεων από ζυμομύκητες περιλαμβάνουν:
- Δυνατότητα αναγνώρισης των ειδών των μυκήτων
- Προσδιορισμός δύσκολων στην καλλιέργεια μικροοργανισμών
- Υψηλή ταχύτητα εργαστηριακής ανάλυσης
- Υψηλή ευαισθησία και ακριβή προσδιορισμό του αιτιολογικού παράγοντα
- Δυνατότητα μελέτης μεγάλου φάσματος βιοϋλικών
