Η μέτρηση του χρόνου προθρομβίνης και του INR, χρησιμοποιείται ως αρχική εξέταση ελέγχου για την ανίχνευση ανεπαρκειών ενός ή περισσοτέρων παραγόντων της πήξης (παράγοντες Ι, ΙΙ, V, VII, Χ) καθώς και για την παρακολούθηση ασθενών υπό αντιπηκτική θεραπεία.
Περισσότερες Πληροφορίες
Η διαδικασία της αιμόστασης περιλαμβάνει πολλά βήματα και την εύρυθμη λειτουργία μιας μεγάλης ποικιλίας από παράγοντες πήξης και άλλες ουσίες. Ο χρόνος προθρομβίνης (Prothrombin Time, ΡΤ) χρησιμοποιείται για να εκτιμήσει πόσο καλά λειτουργεί η διαδικασία πήξης. Αυτή η εξέταση είναι χρήσιμη για την ανίχνευση διαταραχών της πήξης του αίματος που προκαλούνται είτε από ανεπάρκεια ή από ελαττωματική λειτουργία των παραγόντων της πήξης που συνθέτουν το εξωγενές σύστημα. Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν το ινωδογόνο (παράγοντας Ι), την προθρομβίνη (παράγοντας ΙΙ) και τους παράγοντες V, VII, και Χ. Εάν το αίμα του ασθενούς είναι ανεπαρκές σε έναν από αυτούς τους παράγοντες, το ΡΤ του ασθενούς (μετρούμενο σε δευτερόλεπτα) θα είναι υψηλότερο από το ΡΤ του μάρτυρα (μετρούμενο σε δευτερόλεπτα).
Το ΡΤ χρησιμοποιείται επίσης για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας της αντιπηκτικής θεραπείας με βαρφαρίνη (Coumadin). Αυτό το φάρμακο παρεμβαίνει στην παραγωγή των παραγόντων πήξεως εξαρτώμενους από τη βιταμίνη Κ, όπως είναι η προθρομβίνη. Το ΡΤ περιλαμβάνει τη μέτρηση του χρόνου που χρειάζεται για να σχηματισθεί θρόμβος σε ένα δείγμα πλάσματος μετά την προσθήκη ασβεστίου και θρομβοπλαστίνης.
Για να είναι συγκρίσιμα τα αποτελέσματα PT μεταξύ των διαφόρων εργαστηρίων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά τη χρήση του International Normalized Ratio (INR). Στα αποτελέσματα της Διαγνωστικής Αθηνών αναφέρονται και το PT και το INR.
Η διατήρηση ενός INR μεταξύ 2.0-3.0 (ήπια αντιπηκτική αγωγή) συνιστάται για προφύλαξη και θεραπεία της φλεβικής θρόμβωσης και των θρομβοεμβολικών επιπλοκών που συνδέονται με κολπική μαρμαρυγή, στην πνευμονική εμβολή, για την προφύλαξη από συστηματικές εμβολές μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου καθώς και για βιοπροσθετικές καρδιακές βαλβίδες. Ένα υψηλότερο INR 2.5-3.5 (εντατική αντιπηκτική αγωγή) συνιστάται σε αντικατάσταση καρδιακής βαλβίδας με μηχανική βαλβίδα και στο αντιφωσφολιπιδαιμικό σύνδρομο.
Η συχνότητα διενέργειας της εξέτασης για να επιτευχθεί και να διατηρηθεί το συνιστώμενο επίπεδο INR, βασίζεται στην κλινική κατάσταση του ασθενούς. Στην περίπτωση υπερδοσολογίας βαρφαρίνης με επακόλουθη αιμορραγία, το αντίδοτο είναι η βιταμίνη Κ, η οποία αντιστρέφει την δράση της βαρφαρίνης σε 12 έως 24 ώρες
Πιθανές Ερμηνείες Παθολογικών Τιμών
- Αύξηση: Ανινωδογοναιμία, αλκοολισμός, απόφραξη χοληφόρων, καρκίνος, κοιλιοκάκη, αντιπηκτικά, κίρρωση, κολίτιδα, νόσος κολλαγόνου, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, διάρροια (χρόνια), διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη (DIC), δυσινωδογοναιμία, ανεπάρκεια παράγοντα πήξης (Ι, II, V, VII , Χ), πυρετός, συρίγγια, αιμορραγική νόσος νεογνών, ηπατική νόσος (απόστημα, βιοψία, ανεπάρκεια, ίκτερος, λοιμώδης ηπατίτιδα), υπερνέφρωμα, υπερθυρεοειδισμός, υπερβιταμίνωση Α, υποϊνωδογοναιμία (<100 mg/dL), ιδιοπαθής οικογενής υποπροθρομβιναιμία, ιδιοπαθής μυελοΐνωση, αυξημένη ινωδολυτική δραστηριότητα, ίκτερος (αιμολυτικός, ηπατοκυτταρικός, αποφρακτικός), λευχαιμία (οξεία), δυσαπορρόφηση, υποσιτισμός, μαιευτικές επιπλοκές, καρκίνος παγκρέατος, παγκρεατίτιδα (χρόνια), αληθής πολυκυτταραιμία, πρόωρα βρέφη, πολύ υψηλή θερμοκρασία περιβάλλοντος, ανεπάρκεια προθρομβίνης, σύνδρομο Reye, δάγκωμα φιδιού, στεατόρροια, σύνδρομο τοξικού σοκ, έλλειψη βιταμίνης Κ, εμετός. Φάρμακα: Αλκοόλη, αλλοπουρινόλη, αμινοσαλικυλικό οξύ, υδροχλωρική αμιωδαρόνη, αναβολικά στεροειδή, αντιβιοτικά, βρωμελαΐνη, χηνοδιόλη, ένυδρη χλωράλη, χλωροπροπαμίδη, χυμοθρυψίνη, σιμετιδίνη, κλοφιμπράτη, δεξτράνη, δεξτροθυροξίνη, διαζοξίδη, διφλουνιζάλη, δισουλφιράμη, διουρητικά, αιθακρυνικό οξύ, φενοπροφένη, φθοροκινολόνη, φλουοξετίνη, γλυκαγόνη, ηπατοτοξικά φάρμακα, ιβουπροφαίνη, ινδομεθακίνη, εμβόλιο ιού γρίππης, μεφεναμικό οξύ, μεθυλντόπα, μεθυλφαινιδάτη, μετρονιδαζόλη, μικοναζόλη, αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης, ναλιδιξικό οξύ, ναπροξένη, ναρκωτικά (παρατεταμένη χρήση), πεντοξυφυλλίνη, φαινυλοβουταζόνη, φαινυτοΐνη, προπαφαινόνη, πυραζολόνες, κινιδίνη, κινίνη, ρανιτιδίνη, σαλικυλικά, σουλφινπυραζόνη, σουλφοναμίδια (μακράς δράσης), σουλινδάκη, ταμοξιφαίνη, φάρμακα θυρεοειδούς, τολβουταμίδη, τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη, βαρφαρίνη
- Μείωση: Αρτηριακή απόφραξη, εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, οίδημα, κληρονομική αντίσταση στην κουμαρίνη, υπερλιπιδαιμία, υπερθυρεοειδισμός, υποθυρεοειδισμός, πολλαπλό μυέλωμα, έμφραγμα του μυοκαρδίου, περιφερική αγγειακή νόσος, πνευμονική εμβολή, βλάβη νωτιαίου μυελού, θρομβοεμβολή (οξεία), απόρριψη μοσχεύματος. Φάρμακα: Στεροειδή, αλκοόλ, αμινογλουτεθιμίδη, αντιόξινα, αντιισταμινικά, βαρβιτουρικά, καρβαμαζεπίνη, ένυδρη χλωράλη, χλωροδιαζεποξείδιο, χολεστυραμίνη, διουρητικά, γλουτεθιμίδη, γκριζεοφουλβίνη, αλοπεριδόλη, μεπροβαμάτη, ναφκιλλίνη, από του στόματος αντισυλληπτικά, παραλδεΰδη, πριμιδόνη, ρανιτιδίνη, ριφαμπικίνη, σουκραλφάτη, τραζοδόνη, βιταμίνη C, βαρφαρίνη (χαμηλή δοσολογία)
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
