Η ολοτρανσκοβαλαμίνη, επίσης γνωστή ως δραστική βιταμίνη Β12, είναι το ενεργό κλάσμα της βιταμίνης Β12 που συνδέεται με την πρωτεΐνη τρανσκοβαλαμίνη, καθιστώντας την άμεσα διαθέσιμη για κυτταρική πρόσληψη. Αυτή η μορφή είναι κρίσιμη για την αξιολόγηση της κατάστασης της βιταμίνης Β12 στο σώμα, καθώς αντανακλά άμεσα το βιοδιαθέσιμο τμήμα της βιταμίνης, σε αντίθεση με τη συνολική Β12, η οποία περιλαμβάνει τόσο την ενεργή όσο και την ανενεργή μορφή.
Η μέτρηση της ολοτρανσκοβαλαμίνης είναι ιδιαίτερα σημαντική στη διάγνωση της ανεπάρκειας βιταμίνης Β12. Είναι πιο ευαίσθητη και ειδική εξέταση σε σχέση με τα συνολικά επίπεδα της βιταμίνης Β12 στον ορό, καθώς μειώνεται νωρίς στην πορεία της ανεπάρκειας, συχνά πριν μειωθούν τα συνολικά επίπεδα Β12. Η έγκαιρη ανίχνευση είναι ζωτικής σημασίας για πληθυσμούς που διατρέχουν κίνδυνο ανεπάρκειας, όπως οι ηλικιωμένοι, οι vegans και τα άτομα με γαστρεντερικές διαταραχές που επηρεάζουν την απορρόφηση της Β12.
Η βιταμίνη Β12 στον ορό συνδέεται με δύο πρωτεϊνικούς φορείς. Περίπου το 70-90% της βιταμίνης Β12 συνδέεται με την απτοκορρίνη (HC, που ονομάζεται επίσης Τρανσκοβαλαμίνη 1) και αυτή η μορφή είναι μεταβολικά ανενεργή. Το υπόλοιπο 10-30% της Β12 συνδέεται με την τρανσκοβαλαμίνη 2 (TC2), και αυτό είναι το βιοδιαθέσιμο, ενεργό κλάσμα, καθώς μπορεί να συνδεθεί με υποδοχείς στις κυτταρικές μεμβράνες και στη συνέχεια να προσληφθεί από τα κύτταρα. Το σύμπλεγμα Τρανσκοβαλαμίνης 2-βιταμίνης Β12 ονομάζεται ολοτρανσκοβαλαμίνη ή δραστική B12.
Η διατροφή, διαταραχές της απορρόφησης και γενετικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τα επίπεδα της ολοτρανσκοβαλαμίνης. Μια δίαιτα χαμηλή σε ζωικά προϊόντα, καταστάσεις όπως κακοήθης αναιμία, χειρουργικές επεμβάσεις στο γαστρεντερικό ή χρόνιες γαστρεντερικές παθήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε μειωμένα επίπεδα της βιταμίνης Β12. Επιπλέον, γενετικές παραλλαγές στην πρωτεΐνη τρανσκοβαλαμίνη μπορεί να επηρεάσουν τα επίπεδα της ολοτρανσκοβαλαμίνη2 και το μεταβολισμό της Β12.
Η ολοτρανσκοβαλαμίνη είναι ένας κρίσιμος βιοδείκτης για την αξιολόγηση της κατάστασης της βιταμίνης Β12, παρέχοντας μια πιο ακριβή αξιολόγηση από τη μέτρηση της ολικής Β12 στον ορό. Επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση και την καλύτερη διαχείριση της ανεπάρκειας, η οποία είναι απαραίτητη για την πρόληψη των σχετικών επιπλοκών, ιδίως σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου. Η τακτική παρακολούθηση και η κατάλληλη παρέμβαση μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση επαρκών επιπέδων Β12 και της γενικότερης υγείας.
Δείτε επίσης
