Η μέτρηση της ολικής τριιωδοθυρονίνης (Τ3), χρησιμοποιείται ως συμπληρωματική εξέταση για τον έλεγχο του υπερθυρεοειδισμού σε ασθενείς με χαμηλές τιμές TSH και φυσιολογικά επίπεδα θυροξίνης (Τ4) καθώς και για τη διάγνωση της τοξίκωσης από τριιωδοθυρονίνη.
Περισσότερες Πληροφορίες
Η τριιωδοθυρονίνη (Τ3) είναι μια ορμόνη που παράγεται σε μικρές ποσότητες από το θυρεοειδή αδένα αλλά και τους περιφερικούς ιστούς από μετατροπή της θυροξίνης (Τ4). Το 99.96% της Τ3 δεσμεύεται σε πρωτεΐνες (σφαιρίνη δεσμεύουσα τη θυροξίνη, προαλβουμίνη δεσμεύουσα τη θυροξίνη και αλβουμίνη) και το υπόλοιπο είναι η βιολογικά δραστική μορφή, η ελεύθερη τριιωδοθυρονίνη (FΤ3). Περίπου τέσσερις φορές περισσότερη από την Τ3, κυκλοφορεί η ελεύθερη θυροξίνη (FΤ4), εν μέρει λόγω της χαμηλότερης συγγένειας της για τις πρωτεΐνες του πλάσματος. Επιπροσθέτως, η Τ3 έχει μικρότερο χρόνο ημιζωής από την Τ4.
Η βιολογικώς δραστική Τ3 διεγείρει το βασικό μεταβολικό ρυθμό, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης των υδατανθράκων και των λιπιδίων, την πρωτεϊνική σύνθεση, την απελευθέρωση ασβεστίου από τα οστά και τον μεταβολισμό των βιταμινών. Στα βρέφη, η Τ3 διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και ωρίμανση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Η κυκλοφορούσα Τ3 επηρεάζει την απελευθέρωση της θυρεοειδούς ορμόνης (TSH) και της υποθαλαμικής εκλυτικής ορμόνης της θυρεοειδούς ορμόνης (TRH), μέσω ενός μηχανισμού αρνητικής ανάδρασης. Τα επίπεδα της Τ3 χρησιμοποιούνται για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού, όταν τα επίπεδα της Τ4 είναι οριακά υψηλά και για να βοηθήσει στη διάγνωση της T3 θυρεοτοξίκωσης.
Στον υπερθυρεοειδισμό, τόσο τα επίπεδα της Τ4 όσο και της Τ3 είναι συνήθως αυξημένα, αλλά σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών με υπερθυρεοειδισμό μόνο η Τ3 είναι αυξημένη (Τ3 τοξίκωση).
Στον υποθυρεοειδισμό μειώνονται τα επίπεδα και της Τ4 και της Τ3. Τα επίπεδα της Τ3 είναι συχνά χαμηλά σε άρρωστους ή νοσηλευόμενους ευθυρεοειδικούς ασθενείς.
Πιθανές Ερμηνείες Παθολογικών Τιμών
- Αύξηση: Συγγενής αύξηση της σφαιρίνης δεσμεύουσας τη θυροξίνη, οικογενής δυσαλβουμιναιμική υπερθυροξιναιμία, νηστεία, νόσος Graves, διαβίωση σε μεγάλα υψόμετρα, υπερθυρεοειδισμός, εγκυμοσύνη, ψυχιατρικά νοσήματα (οξέα), Τ3 θυρεοτοξίκωση. Φάρμακα: Αμιοδαρόνη (σπάνια), αντιθυρεοειδικά φάρμακα, δεξτροθυροξίνη, τρομεθαμίνη, οιστρογόνα, ηρωίνη, λίθιο, L-τριιωδοθυρονίνη, μεθαδόνη, από του στόματος αντισυλληπτικά, ριφαμπικίνη, τερβουταλίνη, θυροξίνη
- Μείωση: Nευρική ανορεξία, εκλαμψία, ηλικιωμένοι ασθενείς, γενετική ανεπάρκεια της σφαιρίνης δεσμεύουσας τη θυροξίνη, βρογχοκήλη (που προκαλείται από ανεπάρκεια ιωδίου), κίρρωση του ήπατος, ανεπάρκεια ιωδίου (σοβαρή), μυξοίδημα, παχυσαρκία, αιμοκάθαρση, μετά από χειρουργική επέμβαση (προκαλείται από το στρες), προεκλαμψία, θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, νεφρική ανεπάρκεια, έντονη και παρατεταμένη νηστεία, θυρεοειδεκτομή. Φάρμακα: Αμιοδαρόνη, ανδρογόνα, αντιθυρεοειδικά φάρμακα, ασπαραγινάση, σιμετιδίνη, δεξαμεθαζόνη, φενκλοφενάκη, φενοπροφένη, ιωδιωμένα σκιαγραφικά, ιοπανοϊκό οξύ, ισοτρετινοΐνη, ενώσεις λιθίου, φαινυτοΐνη, προπρανολόλη, προπυλθειοουρακίλη, σαλικυλικά, βαλπροϊκό οξύ
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
