Ο μοριακός έλεγχος για την ταινία των χοίρων (Taenia solium) στα κόπρανα χρησιμοποιείται για τη διάγνωση και την εργαστηριακή τεκμηρίωση της εντερικής ταινίασης.
Περισσότερες Πληροφορίες
Η ταινία των χοίρων είναι ένα από τα είδη ταινιών που παρασιτούν στο γαστρεντερικό σωλήνα των σπονδυλωτών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Το μήκος του σώματός του μπορεί να φτάσει και τα 4 μέτρα. Διακρίνεται από την ταινία των βοοειδών (Taenia saginata) από την παρουσία αγκίστρων στο κεφάλι που τους επιτρέπουν να προσκολλώνται στο τοίχωμα του λεπτού εντέρου του ξενιστή. Το σώμα μιας ταινίας αποτελείται από αρκετές εκατοντάδες πανομοιότυπες προγλωττίδες. Ο κύκλος ανάπτυξης της ταινίας είναι πολύπλοκος και απαιτεί δύο ξενιστές: έναν ενδιάμεσο και έναν τελικό. Στην περίπτωση της ταινίας των χοίρων, ο ενδιάμεσος ξενιστής είναι ο οικόσιτος χοίρος ή το αγριογούρουνο, ενώ ο τελικός ξενιστής είναι συνήθως ο άνθρωπος. Αφού ο ενδιάμεσος ξενιστής έχει φάει αυγά ταινίας που απεκκρίνονται με τα κόπρανα από τον τελικό ξενιστή, αναπτύσσεται η προνύμφη, η οποία μετά από κάποιο διάστημα ενθυλακώνεται για να πάρει τη μορφή κυστικέρκου. Μετά την κατανάλωση ωμού ή μισοψημένου χοιρινού κρέατος, ο κυστίκερκος εισέρχεται στο γαστρεντερικό σύστημα του ανθρώπου. Τα κλινικά συμπτώματα της μόλυνσης από την ταινία είναι μη ειδικά και περιλαμβάνουν πεπτικές διαταραχές, κοιλιακό άλγος, διαταραχές της όρεξης, πονοκεφάλους, ναυτία και διαταραχές του νευρικού συστήματος.
Η μόλυνση από τις ταινίες ονομάζεται ταινίαση και η πορεία της είναι γενικά ήπια. Ωστόσο, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη κυστικέρκωσης, η οποία προσβάλλει τα μάτια ή το νευρικό σύστημα. Η κυστικέρκωση είναι συνήθως ασυμπτωματική, εκτός εάν οι προνύμφες εισβάλουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα τη νευροκυστικέρκωση, η οποία μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις και διάφορα άλλα νευρολογικά συμπτώματα. Η νευροκυστικέρκωση μπορεί να αναγνωριστεί σε απεικονιστικές εξετάσεις του εγκεφάλου. Λιγότεροι από τους μισούς ασθενείς με νευροκυστικέρκωση έχουν ενήλικους σκώληκες T. solium στο έντερό τους και επομένως αυγά ή προγλωττίδες στα κόπρανα.
Η εντερική λοίμωξη με ενήλικους σκώληκες Taenia solium μπορεί συνήθως να διαγνωστεί με τη μικροσκοπική εξέταση κοπράνων (παρασιτολογική) και ταυτοποίηση των ωαρίων και/ή προγλωττιδών. Ωστόσο, τα ωάρια δεν διακρίνονται από αυτά των Taenia saginata και Taenia asiatica. Τα αυγά της T. solium υπάρχουν σε ≤ 50% των δειγμάτων κοπράνων από ασθενείς με κυστικέρκωση.
Ο μοριακός έλεγχος των κοπράνων για την παρουσία του DNA του σκώληκα Taenia solium χρησιμοποιώντας την τεχνική της PCR πραγματικού χρόνου (RT-PCR), αποτελεί την πιο γρήγορη, ευαίσθητη και αποτελεσματικότερη μέθοδο για την ανίχνευση του παρασίτου.
Οι ενήλικες σκώληκες μπορούν να καταπολεμηθούν με πραζικουαντέλη ή νικλοσαμίδη. Η θεραπεία της συμπτωματικής νευροκυστικέρκωσης είναι πολύπλοκη.
