Η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα είναι μια ομάδα χρόνιων φλεγμονωδών παθήσεων των αρθρώσεων που επηρεάζουν τα παιδιά. Η ακριβής αιτία είναι άγνωστη και τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στις αρθρώσεις, οίδημα και δυσκαμψία. Η θεραπεία στοχεύει στον έλεγχο της φλεγμονής, στην ανακούφιση του πόνου και στη διατήρηση της λειτουργίας των αρθρώσεων, συχνά με φάρμακα και φυσικοθεραπεία. Η εκτίμηση του Πολυγονιδιακού Δείκτη Κινδύνου για τη νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα βασίζεται στην εξέταση 13 γονιδιακών πολυμορφισμών.
Ο γενετικός έλεγχος για τη νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα περιλαμβάνεται μαζί με 11 ακόμα νοσήματα στον Γενετικό Έλεγχο των Νοσημάτων του Μυοσκελετικού, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου.
Αιτίες και μη γενετικοί παράγοντες κινδύνου
Η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους ιστούς των αρθρώσεων. Προς το παρόν, η αιτία της νόσου είναι άγνωστη, αν και πιστεύεται ότι οφείλεται σε συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Όσον αφορά τους περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου, έχουν περιγραφεί τα ακόλουθα: λοιμώδες και εμβολιαστικό ιστορικό, ψυχολογικό στρες, κάπνισμα ή τραυματισμός της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αν και τα στοιχεία είναι ακόμη πολύ περιορισμένα.
Συμπτώματα
Γενικά, η νόσος έχει αργή έναρξη. Η συμπτωματολογία συνήθως ξεκινά με περιστασιακή χωλότητα και πρωινή δυσκαμψία που βελτιώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, οι προσβεβλημένες αρθρώσεις εμφανίζονται πρησμένες, ζεστές στην αφή, με περιορισμό της κίνησης και/ή πόνο κατά την ψηλάφηση. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχουν αρκετοί τύποι νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας με χαρακτηριστική συμμετοχή των αρθρώσεων.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η έναρξη της νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας είναι απότομη με σπλαχνική συμμετοχή, προκαλώντας μια γενική εικόνα που περιλαμβάνει υψηλό πυρετό, εξάνθημα, διογκωμένους λεμφαδένες και ηπατοσπληνομεγαλία, μεταξύ άλλων.
Πρόληψη
Προς το παρόν, δεν υπάρχει τρόπος να αποτραπεί η εμφάνιση της νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας. Μόλις διαγνωστεί, η διαχείριση της νόσου περιλαμβάνει συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής και υγιεινού τρόπου ζωής, συμπεριλαμβανομένης μιας ισορροπημένης διατροφής, άσκησης και επαρκούς ανάπαυσης.
