Ο μοριακός έλεγχος για το Mycoplasma hominis αποτελεί έναν γρήγορο, ειδικό και ευαίσθητο τρόπο ανίχνευσης του συγκεκριμένου μικροοργανισμού από μια ποικιλία βιολογικών υλικών.
Περισσότερες Πληροφορίες
Τα μυκοπλάσματα ανήκουν στην τάξη Mollicutes που περιλαμβάνει τρεις διακριτές οικογένειες και τέσσερα γένη, ένα εκ των οποίων είναι το γένος Mycoplasma με πάνω από 60 είδη. Τα Μυκοπλάσματα είναι οι μικρότεροι ελεύθεροι ζωντανοί οργανισμοί που είναι γνωστοί (300 έως 500 nm σε διάμετρο) και σε αντίθεση με τα βακτήρια δεν έχουν κυτταρικό τοίχωμα. Τα Μυκοπλάσματα είναι εξωκυτταρικά παράσιτα, προτιμούν τις βλεννογόνιες μεμβράνες και μπορεί να προκαλέσουν λοιμώξεις στον άνθρωπο, σε ζώα, σε φυτά και σε καλλιέργειες κυττάρων. Το Mycoplasma hominis είναι ένα ευκαιριακά παθογόνο είδος μυκοπλάσματος που βρίσκεται ως συμβιωτικό στην κατώτερο ουρογεννητικό σύστημα του ανθρώπου. Μπορεί να προκαλέσει φλεγμονώδη νόσο της πυέλου και επίσης πυρετό μετά τον τοκετό ή μετά από αποβολή και έχει συνδεθεί με βακτηριακή κολπίτιδα. Στα νεογνά, μπορεί να προκαλέσει πνευμονία, μηνιγγίτιδα ή αποστήματα. Έχει επίσης ενοχοποιηθεί για λοιμώξεις εκτός των γεννητικών οργάνων, ειδικά σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Δύο άλλα είδη της τάξης Mollicutes, το Mycoplasma genitalium και το Ureaplasma urealyticum, παίζουν ρόλο στην δημιουργία λοιμώξεων για τον άνθρωπο και διαμένουν στην ίδια φυσική θέση με το M. hominis, το ουρογεννητικό σύστημα.
Το Mycoplasma hominis έχει συσχετιστεί με διάφορες παθολογικές καταστάσεις όπως γυναικολογικές λοιμώξεις (κολπίτιδα, ενδομητρίτιδα, σαλπιγγίτιδα), επιπλοκές της κύησης (χοριο-αμνιονίτιδα, αυτόματες αποβολές, επιλόχειο πυρετό, λοιμώξεις του νεογνού) καθώς και φλεγμονές εκτός γεννητικού συστήματος (π.χ. αρθρίτιδα). Οι συχνότερες λοιμώξεις είναι αυτές του γεννητικού συστήματος στις γυναίκες, όχι όμως και στους άνδρες. Το M. hominis δεν προκαλεί τραχηλίτιδα. Μπορεί να συμμετέχει στη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, όμως αυτή θεωρείται συνήθως ως πολυμικροβιακή λοίμωξη στην οποία το M. hominis πιθανώς δρα ως δευτεροπαθής παράγοντας.
Το Mycoplasma hominis είναι ένας από τους οργανισμούς που πολλαπλασιάζονται κατά τη διάρκεια της βακτηριακής κολπίτιδας που σχετίζεται με τη Gardnerella vaginalis και άλλα αναερόβια, αλλά η συμβολή του στην παθολογική διαδικασία είναι άγνωστη. Η υψηλή συγκέντρωση του M. hominis σε αυτή την κατάσταση μπορεί να οδηγήσει στην είσοδο του μικροοργανισμού στο ενδομήτριο και το ανώτερο γεννητικό σύστημα. Αρκετές μελέτες έχουν αναφέρει ότι το M. hominis μπορεί να επιβιώσει και να αναπαραχθεί μέσα στην Trichomonas vaginalis ενισχύοντας τη μολυσματικότητα των τριχομονάδων.
Το Mycoplasma hominis είναι υπεύθυνος για τις λοιμώξεις που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη. Έχει απομονωθεί από το αμνιακό υγρό γυναικών με χοριοαμνιονίτιδα και υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις συμμετοχής του στον επιλόχειο πυρετό και σε ενδομητρίτιδα. Το Mycoplasma hominis (καθώς και Ureaplasma spp.) έχουν εντοπιστεί σε καλλιέργειες αίματος, σε δείγματα του αναπνευστικού και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό νεογνών ως συνέπεια μολύνσεων in utero (ενδομήτρια) ή από κάθετη μετάδοση κατά τη γέννηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρήθηκαν σοβαρές λοιμώξεις με συμπτώματα μηνιγγίτιδας, κυρίως σε πρόωρα νεογνά με χαμηλό βάρος γέννησης.
Το Mycoplasma hominis έχει επίσης συσχετιστεί με λοιμώξεις εκτός γεννητικού συστήματος. Η συχνότητά του πιθανώς είναι μικρή, ωστόσο, έχει αποδειχθεί υπεύθυνο για αρκετές περιπτώσεις σηπτικής αρθρίτιδας, οστεομυελίτιδας, οπισθοπεριτοναϊκών αποστημάτων, περιτονίτιδας και σπανιότερα αγγειίτιδας, μολύνσεις χειρουργικών τραυμάτων, ενδοκαρδίτιδας, περικαρδίτιδας, αποστημάτων εγκεφάλου και πνευμονίας κυρίως μέσω αιματογενούς διασποράς. Πολλές από αυτές τις λοιμώξεις φαίνεται ότι συνδέονται με ανοσοκαταστολή.
Αν και το συγκεκριμένο μυκόπλασμα δεν προκαλεί ουρηθρίτιδα ή κάποια άλλα κλινικά σύνδρομα στον άνδρα, μπορεί εντούτοις να επηρεάσει ορισμένες παραμέτρους του σπέρματος και έχει συνδεθεί με ανώμαλη μορφολογία των σπερματοζωαρίων (τερατοζωοσπερμία) και χαμηλή συγκέντρωση (ολιγοζωοσπερμία).
Όλα τα Μυκοπλάσματα στερούνται του τοιχώματος πεπτιδογλυκάνης και είναι συνεπώς ανθεκτικά σε όλα τα αντιβιοτικά έναντι του κυτταρικού τοιχώματος όπως τις β-λακτάμες, τη φωσφομυκίνη και τα γλυκοπεπτιδικά αντιβιοτικά. Είναι επίσης ανθεκτικά στη ριφαμπικίνη, στις πολυμυξίνες, στο ναλιδιξικό οξύ, στις σουλφοναμίδες και στην τριμεθοπρίμη.
Το Μ. hominis είναι ευαίσθητο στις τετρακυκλίνες, αλλά έχει αναφερθεί ανθεκτικότητα. Το Mycoplasma hominis είναι ανθεκτικό στην ερυθρομυκίνη και σε όλες τις μακρολίδες (ροξιθρομυκίνη, κλαριθρομυκίνη, διριθρομυκίνη και την αζιθρομυκίνη), αλλά ευαίσθητα στη δαζαμυκίνη. Το Μ. Hominis είναι ενδογενώς ευαίσθητο στις φθοροκινολόνες. Οι νεώτερες φθοροκινολόνες όπως η λεβοφλοξασίνη και η μοξιφλοξασίνη είναι πιο δραστικές in vitro έναντι των μυκοπλασμάτων από ότι οι παλαιότερες, όπως η οφλοξακίνη και η σιπροφλοξασίνη.
Στη Διαγνωστική Αθηνών ο έλεγχος για την παρουσία του Mycoplasma hominis στο ουροποιογεννητικό σύστημα μπορεί να γίνει μεμονωμένα και μόνο για τον συγκεκριμένο μικροοργανισμό ενώ επιπλέον ελέγχεται συνδυαστικά μαζί με άλλους μικροοργανισμούς στις παρακάτω εργαστηριακές εξετάσεις:
- FemoScan® Comprehensive
- FemoScan® Screen
- FemoScan® 6
- AndroScan® Comprehensive
- Κολπικό Έκκριμα, Μικροβιολογικός Έλεγχος (Καλλιέργεια)
- Κολπικό Έκκριμα, Έλεγχος για Μυκόπλασμα και Ουρεάπλασμα (Καλλιέργεια)
- Καλλιέργεια Σπέρματος για Μυκόπλασμα και Ουρεάπλασμα
- Ουρηθρικό Επίχρισμα (Άνδρες), Εξέταση (Καλλιέργεια)
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
