Ο σκοπός των λευκών αιμοσφαιρίων είναι να προστατεύουν τον οργανισμό από την απειλή ξένων παραγόντων, όπως τα βακτήρια. Όλα τα κύτταρα του αίματος, συμπεριλαμβανομένων των λευκών αιμοσφαιρίων, των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων, προέρχονται από ένα κοινό βλαστοκύτταρο. Η διαφοροποίηση των κυττάρων του αίματος γίνεται στο μυελό των οστών.
Τα φαγοκυτταρικά λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία περιλαμβάνουν τα κοκκιοκύτταρα και τα μονοκύτταρα, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της φαγοκυττάρωσης και της πέψης των κυτταρικών υπολειμμάτων. Τα κοκκιοκύτταρα ονομάστηκαν έτσι λόγω της κοκκιώδους εμφάνισής τους. Τα κύτταρα αυτά ονομάζονται επίσης πολυμορφοπύρηνα εξαιτίας των πολλών λοβών του πυρήνα. Οι τρεις τύποι κοκκιοκυττάρων είναι τα ουδετερόφιλα, τα ηωσινόφιλα ή εωσινόφιλα και τα βασεόφιλα. Τα μονοκύτταρα μαζί με τα λεμφοκύτταρα θεωρούνται μονοπύρηνα λευκοκύτταρα (ή μη-κοκκιοκύτταρα), δεδομένου ότι οι πυρήνες τους δεν είναι πολυλοβώδεις.
Τα ουδετερόφιλα είναι τα πρώτα λευκά αιμοσφαίρια που φτάνουν στην περιοχή της φλεγμονής. Ξεκινούν τη λειτουργία τους καθαρίζοντας την περιοχή από τα κυτταρικά υπολείμματα μέσω της διαδικασίας της φαγοκυττάρωσης. Τα ουδετερόφιλα έχουν διάρκεια ζωής περίπου 4-5 ημέρες. Τα ώριμα ουδετερόφιλα διακρίνονται από την υπερ-λοβώδη εμφάνισή των πυρήνων τους (υπερκατάτμητα ουδετερόφιλα), έχουν από δύο έως πέντε λοβούς και τα οποία αυξάνουν (στροφή προς τα δεξιά) κατά τη διάρκεια παθολογικών καταστάσεων. Τα ανώριμα ουδετερόφιλα δεν έχουν λοβώδη εμφάνιση των πυρήνων τους, ονομάζονται ραβδοπύρηνα ουδετερόφιλα και αυξάνουν τον αριθμό τους (στροφή προς τα αριστερά) κατά τη διάρκεια καταστάσεων που προκαλούν αύξηση της παραγωγής των λευκών αιμοσφαιρίων.
Τα ηωσινόφιλα παίζουν σημαντικό ρόλο στην άμυνα έναντι των παρασιτικών λοιμώξεων. Μπορούν επίσης να φαγοκυτταρώσουν τα κυτταρικά υπολείμματα αλλά σε μικρότερο βαθμό από τα ουδετερόφιλα και στα μετέπειτα στάδια της φλεγμονής. Παίζουν επίσης ρόλο στις αλλεργικές αντιδράσεις.
Τα βασεόφιλα απελευθερώνουν ισταμίνη, βραδυκινίνη και σεροτονίνη όταν ενεργοποιούνται από τραυματισμό ή λοίμωξη. Οι ουσίες αυτές είναι σημαντικές για την φλεγμονώδη διαδικασία, δεδομένου ότι αυξάνουν τη διαπερατότητα των τριχοειδών και έτσι αυξάνουν την ροή του αίματος στην προσβεβλημένη περιοχή. Τα βασεόφιλα συμμετέχουν επίσης στις αλλεργικές αντιδράσεις. Επιπλέον, τα κοκκία στην επιφάνεια των βασεόφιλων εκκρίνουν τη φυσική αντιπηκτική ουσία, ηπαρίνη.
Τα μονοκύτταρα, τα οποία ζουν μήνες ή ακόμα και χρόνια, δεν θεωρούνται φαγοκυτταρικά κύτταρα όταν κυκλοφορούν στο αίμα. Ωστόσο, όταν παραμείνουν στους ιστούς για αρκετές ώρες, τα μονοκύτταρα ωριμάζουν σε μακροφάγα, τα οποία είναι φαγοκυτταρικά κύτταρα.
Τα λεμφοκύτταρα, περιλαμβάνουν τα Τ λεμφοκύτταρα (Τ κύτταρα) και τα Β λεμφοκύτταρα (Β κύτταρα), ωριμάζουν στο λεμφικό ιστό και μεταναστεύουν μεταξύ αίματος και λέμφου. Τα λεμφοκύτταρα έχουν διάρκεια ζωής ημέρες ή χρόνια, ανάλογα με τον τύπο τους.
Η μέτρηση των λευκών αιμοσφαιρίων και του τύπου τους, περιλαμβάνεται στην εξέταση Γενική Αίματος και περιλαμβάνει δύο τμήματα. Ο «αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων» δηλώνει το συνολικό και απόλυτο αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων (λευκοκυττάρων) και των τύπων τους σε 1 mm3 αίματος. Το άλλο τμήμα περιλαμβάνει το % ποσοστό των βασεόφιλων, ηωσινόφιλων, λεμφοκυττάρων, μονοκυττάρων και ουδετερόφιλων. Δεδομένου ότι τα ποσοστά είναι πάντοτε ίσα με 100%, η αύξηση του ποσοστού του ενός τύπου λευκών αιμοσφαιρίων, προκαλεί υποχρεωτική μείωση του ποσοστού τουλάχιστον ενός άλλου τύπου λευκών αιμοσφαιρίων.
«Στροφή προς τα αριστερά» σημαίνει ότι υπάρχει αυξημένος αριθμός ανώριμων ουδετεροφίλων στο περιφερικό αίμα. Τα ουδετερόφιλα συνήθως απεικονίζονται από τα αριστερά (νεαρά κύτταρα) προς τα δεξιά (ώριμα κύτταρα). Ένας χαμηλός αριθμός ολικών λευκών αιμοσφαιρίων με αριστερή στροφή δείχνει ανάκαμψη μετά από καταστολή του μυελού των οστών ή μια λοίμωξη τέτοιας έντασης που η ζήτηση για ουδετερόφιλα στους ιστούς είναι μεγαλύτερη από την ικανότητα του μυελού των οστών να τα απελευθερώνει στην κυκλοφορία. Ένας υψηλός αριθμός ολικών λευκών αιμοσφαιρίων με αριστερή στροφή, υποδεικνύει αυξημένη απελευθέρωση ουδετερόφιλων από το μυελό των οστών ως ανταπόκριση σε μια μόλυνση ή φλεγμονή.
«Στροφή προς τα δεξιά» σημαίνει ότι τα ουδετερόφιλα έχουν περισσότερο από το συνηθισμένο, αριθμό πυρηνικών τμημάτων (λοβών). Αυτό συμβαίνει σε ηπατική νόσο, σύνδρομο Down, σε μεγαλοβλαστική και κακοήθη αναιμία.
Αιτίες Αύξησης Λευκών Αιμοσφαιρίων Αίματος
Απόστημα, ακτινομύκωση, αμοιβάδωση, νόσος Andersen, αναιμία (επίκτητη, αιμολυτική), ανορεξία, ανοξία, άνθρακας, σκωληκοειδίτιδα, βακτηριακές λοιμώξεις, βλαστομύκωση, βρογχίτιδα, εγκαύματα, ανεμοβλογιά, οξεία χολοκυστίτιδα, χοληδοχολιθίαση, χολέρα, κίρρωση (με νέκρωση), καρκίνος παχέος εντέρου, επιληπτικές κρίσεις, νόσος Crohn, λαρυγγίτιδα, σύνδρομο Cushing, λοίμωξη από κυτταρομεγαλοϊό, δάγκειος πυρετός, διφθερίτιδα, ρήξη αορτικού ανευρύσματος, εκκολπωματίτιδα, εκκολπωμάτωση, δυσπρωτεϊναιμία, εκλαμψία, ηλεκτροσπασμοθεραπεία, συναισθηματικό στρες, εμπύημα, ενδοκαρδίτιδα, λοίμωξη από ιό Epstein-Barr, εμβρυϊκή ερυθροβλάστωση, άσκηση, έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία, λιπώδες ήπαρ, πυρετός αγνώστου προελεύσεως, ανεπάρκεια G6PD, γάγγραινα, σπειραματονεφρίτιδα (μεταστρεπτοκοκκική), ουρική αρθρίτιδα (οξεία), απόρριψη μοσχεύματος καρδιάς, αιμορραγία, ηπατίτιδα (αλκοολική), ηπάτωμα, αγκυλόστομα, νόσος Hodgkin, ιδιοπαθής μυελοΐνωση, λοίμωξη (βακτηριακή, παρασιτική), λοιμώδης μονοπυρήνωση, εντερική απόφραξη, κετοξέωση, γαλακτική οξέωση, νόσος των λεγεωνάριων, λευχαιμία, λευκοκυττάρωση, λέμφωμα, μηνιγγίτιδα, εμμηνόρροια, έμφραγμα του μυοκαρδίου, μυοκαρδίτιδα, παγκρεατίτιδα, περιτονίτιδα, πνευμονία, δηλητηρίαση (αρθρόποδα, χημικές ουσίες, μέταλλα, άλλα δηλητήρια), αληθής πολυκυτταραιμία, μετεγχειρητικό στρες, εγκυμοσύνη, παροξυσμική ταχυκαρδία, προλευχαιμία, οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση, ρευματικός πυρετός, σήψη, σοκ, ευλογιά, στρες, διαπυητική χολαγγειίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, αμυγδαλίτιδα, σύνδρομο τοξικού σοκ, αντίδραση από μετάγγιση, τραύμα, φυματίωση, τουλαραιμία, νέκρωση όγκου, έλκη, υπεριώδης ακτινοβολία, ουραιμία, κίτρινος πυρετός, κοκκιωμάτωση Wegener, νόσος Weil. Φάρμακα: Αλλοπουρινόλη, αναισθητικά, θειική ατροπίνη, βαρβιτουρικά, διαιθυλοκαρβαμαζίνη, επινεφρίνη, ερυθρομυκίνη, στεροειδή, θειική στρεπτομυκίνη, σουλφοναμίδες. Βότανα ή φυσικές θεραπείες που αυξάνουν τον παράγοντα διέγερσης (GCSF) καθώς και εκείνα που αυξάνουν τα λεμφοκύτταρα και περιλαμβάνουν το Viscum album και την Echinacea purpurea.
Αιτίες Αύξησης Ουδετερόφιλων
Οξείες λοιμώξεις, αλλεργίες, αναιμία, ανοξία, στρες, σκωληκοειδίτιδα, άσθμα, εγκαύματα, καρκίνος, ανεμοβλογιά, χολοκυστίτιδα, χολέρα, κολίτιδα, δερματίτιδα του συνδρόμου Cushing, διαβητική οξέωση, διφθερίτιδα, εκκολπωματίτιδα, εκκολπωμάτωση, εκλαμψία, ηλεκτροσπασμοθεραπεία, εμπύημα, εμφύσημα, ενδοκαρδίτιδα, φόβος, ανεπάρκεια G6PD, γάγγραινα, ουρική αρθρίτιδα, αιμορραγία, φλεγμονή, κετοξέωση, κύηση και τοκετός, λευχαιμία, λευκοκυττάρωση, λέμφωμα, μηνιγγίτιδα (πυώδης), έμφραγμα του μυοκαρδίου, οστεομυελίτιδα, μέση ωτίτιδα, παγκρεατίτιδα, πανικός, περιτονίτιδα, κακοήθης αναιμία, πνευμονία, δηλητηρίαση (από μονοξείδιο του άνθρακα, μόλυβδο, υδράργυρο, αρσενικό, νέφτι), αληθής πολυκυτταραιμία, μετεγχειρητικό στρες, πνευμονικό έμφρακτο, πυελονεφρίτιδα, ρευματικός πυρετός, ρευματοειδής αρθρίτιδα, σαλπιγγίτιδα, οστρακιά, σηψαιμία, ευλογιά, κάπνισμα, θυρεοειδίτιδα, αμυγδαλίτιδα, αντίδραση από μετάγγιση, τύφος, ουραιμία. Φάρμακα: Ακετυλοχολίνη, βενζόλιο, μονοξείδιο του άνθρακα, καζεΐνη, χλωροπροπαμίδη, κορτικοστεροειδή, κορτικοτροπίνη, δακτυλίτιδα, επινεφρίνη, αιθυλενογλυκόλη, ισταμίνη, ηπαρίνη, δηλητήρια εντόμων, μόλυβδος, λίθιο, υδράργυρος, χλωριούχο κάλιο και νέφτι.
Αιτίες Αύξησης Ηωσινόφιλων
Νόσος του Addison, αλλεργίες, νεφρική νόσος, άσθμα, βρουκέλλωση, καρκίνος (οστών, εγκεφάλου, ωοθηκών, όρχεων), χορεία, κοκκιδιοειδομύκωση, δερματίτιδα, εκκολπωματίτιδα, εκκολπωμάτωση, έκζεμα, γάγγραινα, αλλεργική ρινίτιδα, νόσος Hodgkin, λέπρα, λευχαιμία (χρόνια κοκκιοκυτταρική), λευκοκυττάρωση, σύνδρομο Löffler, ελονοσία, μεταστατικό καρκίνωμα, παρασιτικές λοιμώξεις, πέμφιγα, κακοήθης αναιμία, φλεβίτιδα, αληθής πολυκυτταραιμία, ψωρίαση, κνησμός που προκαλείται από ίκτερο, ακτινοθεραπεία, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ρινίτιδα, σαρκοείδωση, οστρακιά, δρεπανοκυτταρική αναιμία, σπληνεκτομή, θρομβοφλεβίτιδα, φυματίωση, ελκώδης κολίτιδα, σύνδρομο Sjogren. Φάρμακα: Αντιβιοτικά (που σχετίζονται με αλλεργικές αντιδράσεις), αλλοπουρινόλη, αμινοσαλικυλικό οξύ, αντισπασμωδικά, κεφαλοσπορίνες, χλωροπροπαμίδη, δακτυλίτιδα, ηπαρίνη, ιμιπραμίνη, μεθοτρεξάτη, νιτροφουραντοΐνη, πενικιλίνη, φαινοθειαζίνη, προκαϊναμίδη, προκαρβαζίνη, προπρανολόλη, κινιδίνη, στρεπτομυκίνη, σουλφοναμίδες, τετρακυκλίνη.
Αιτίες Αύξησης Βασεόφιλων
Αλλεργική αντίδραση σε τρόφιμα / φάρμακα / εισπνεόμενες ουσίες, ανεμοβλογιά, χρόνια μυελογενής λευχαιμία, ερυθροδερμία, αναιμία με σωμάτια Heinz, νόσος Hodgkin, υποθυρεοειδισμός, ακτινοβολία, λευκοκυττάρωση, μυελοΐνωση, μυξοίδημα, νεφρωσικό σύνδρομο, περιαρτηρίτιδα, αληθής πολυκυτταραιμία, ορονοσία, ιγμορίτιδα, ευλογιά, σπληνεκτομή, ελκώδης κολίτιδα, κνίδωση. Φάρμακα: Αντιθυρεοειδικά, δεσιπραμίνη, οιστρογόνα.
Αιτίες Αύξησης Λεμφοκυττάρων
Βρουκέλλωση, λοίμωξη από κυτταρομεγαλοϊό, εκκολπωματίτιδα, εκκολπωμάτωση, ενδοκαρδίτιδα, ηπατίτιδα, σύνδρομο Hurler, λοιμώδης μονοπυρήνωση, λευκοκυττάρωση, λεμφοκυτταρική λευχαιμία, κοκκύτης, σύφιλη, τοξοπλάσμωση, ξηροστομία. Φάρμακα: Ασπιρίνη, αλοπεριδόςλη, δηλητηρίαση με μόλυβδο, λεβοντόπα, φαινυτοΐνη, δηλητηρίαση με τετραϋδροχλωρίδιο.
Αιτίες Αύξησης Μονοκυττάρων
Βρουκέλλωση, δηλητηρίαση με διθειάνθρακα, λοίμωξη από ιό Epstein-Barr, νόσος Hodgkin, λευχαιμία (AML, CML), λευκοκυττάρωση, πολλαπλό μυέλωμα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, σαλμονέλωση, σαρκοείδωση, σύφιλη, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, δηλητηρίαση με τετραϋδροχλωρίδιο, φυματίωση, ελκώδης κολίτιδα. Φάρμακα: Αλοπεριδόλη, μεθοσουξιμίδιο.
Αιτίες Μείωσης Λευκών Αιμοσφαιρίων Αίματος
Ακοκκιοκυτταραιμία, σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας (AIDS), αλκοολισμός, αναφυλακτικό σοκ, αναιμία (απλαστική, κακοήθης), αμυλοείδωση, νευρική ανορεξία, άνθρακας, δηλητηρίαση με αρσενικό, βρουκέλλωση, καχεξία, χημική τοξικότητα, χημειοθεραπεία, κίρρωση, δάγκειος πυρετός, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, σύνδρομο Felty, νόσος Gaucher, νόσος βαριών αλυσίδων, ηπατίτιδα (λοιμώδης, ιογενής), υπερσπληνισμός, υποθερμία, ιδιοπαθής μυελοΐνωση, νόσος Hodgkin, λοίμωξη (σοβαρή βακτηριακή, ιογενής), γρίπη, νόσος λεγεωνάριων, λεϊσμανίαση, λευχαιμία (μερικές μορφές), λευκοπενία, λέμφωμα, ιλαρά, μονοπυρήνωση, μυξοίδημα, παρατύφος, φαρυγγίτιδα, πνευμονία από Pneumocystis, προλευχαιμία, πρωτεϊνική θεραπεία, ψιττάκωση, πυρετός Q, ακτινοθεραπεία, νεφρικό τραύμα, ρευματικός πυρετός, ερυθρά, νεογνική σήψη, σοκ, σύνδρομο Sjogren, στοματίτιδα, στρογκυλοϊδωση, τοξοπλάσμωση, φυματίωση, τουλαραιμία, τυφοειδής πυρετός. Φάρμακα: Ακεταμινοφαίνη, αμινογλουτεθιμίδιο, αμινοπυρίνη, αντιβιοτικά, αντινεοπλασματικά, αντιθυρεοειδικά, αρσενικό, αουροθειογλυκόζη, βισμούθιο, χλωραμφαινικόλη, φωσφορική χλωροκίνη, διαζεπάμη, διαιθυλοκαρβαμαζίνη, αιθοτοΐνη, φουροσεμίδη, ανοσοκατασταλτικά, μεπροβαμικό, μεθυλντόπα, μεθοσουξιμίδιο, φαινοθειαζίνες, φαινυλοβουταζόνη, φαινυτοΐνη, πριμιδόνη, υδροχλωρική προκαϊναμίδη, υδροχλωρική κινακρίνη, θειική κινίνη, σουλφοναμίδες, βιταμίνη Α.
Αιτίες Μείωσης Ουδετερόφιλων
Ακρομεγαλία, νόσος Addison, ακοκκιοκυτταραιμία, αναφυλακτική καταπληξία, νευρική ανορεξία, απλαστική αναιμία, βρουκέλλωση, καχεξία, καρκίνωμα, σύνδρομο Chediak-Higashi, χημειοθεραπεία, κίρρωση, δάγκειος πυρετός, σύνδρομο Felty, ανεπάρκεια φυλικού οξέος, νόσος Gaucher, υπερσπληνισμός, υπολειτουργία της υπόφυσης, υποθυρεοειδισμός, μολύνσεις, λοιμώδης ηπατίτιδα, λοιμώδης μονοπυρήνωση, γρίπη, σιδηροπενική αναιμία, Καλά-Αζάρ, ελονοσία, ιλαρά, παρωτίτιδα, μυελοΐνωση, μυέλωμα, παράτυφος, παροξυσμική νυκτερινή αιμοσφαιρινουρία, κακοήθης αναιμία, πνευμονία, ψιττάκωση, ακτινοθεραπεία, πυρετός βραχωδών ορέων, ερυθρά, ιλαρά, σάρκωμα, σηψαιμία, θυρεοτοξίκωση, τουλαραιμία, τυφοειδής πυρετό, ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, κίτρινος πυρετός. Φάρμακα: Αλκοόλ, αμινοφυλλίνη, αντιπυρίνη, αμινοπυρίνη, αμπικιλλίνη, αρσενικό, ασπιρίνη, βαρβιτουρικά, καρβιμαζόλη, κεφαλοθίνη, χημειοθεραπευτικούς παράγοντες, χλωραμφαινικόλη, χλωροπρομαζίνη, χλωροπροπαμίδη, διαζεπάμη, δινιτροφαινόλη, διουρητικά, ηλεκτροσπασμοθεραπεία, άλατα χρυσού, ιμιπραμίνη, ινδομεθακίνη, ισονιαζίδη, μεφαινυτοϊνη, 6-μερκαπτοπουρίνη, μεθικιλλίνη, p-αμινοβενζοϊκό οξύ, πενικιλλίνη, φαινακετίνη, φαινυλβουταζόνη, φαινυλυδραζίνη, φαινυτοΐνη, προκαϊναμίδη, κινίνη, στρεπτομυκίνη, σουλφοναμίδες, τολβουταμίδη, υδροχλωρική τριπελενναμίνη, ουρεθάνη.
Αιτίες Μείωσης Ηωσινόφιλων
Ακρομεγαλία, αναιμία (απλαστική), κοκκιδιοειδομύκωση, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, σύνδρομο Cushing, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, εκλαμψία, σύνδρομο Goodpasture, υπερσπληνισμός, λοιμώξεις, λοιμώδης μονοπυρήνωση, σχιστοσωμίαση, στρες. Φάρμακα: Αδρενοκορτικοτρόπος ορμόνη, κορτικοτροπίνη, επινεφρίνη, γλυκοκορτικοειδή, μεθυσεργίδη, νιασίνη, νιασιναμίδιο, προκαϊναμίδη, θυροξίνη.
Αιτίες Μείωσης Βασεόφιλων
Οξεία λοίμωξη, αναφυλαξία, σύνδρομο Cushing, υπερθυρεοειδισμός, ωορρηξία, εγκυμοσύνη, ακτινοθεραπεία, θυρεοτοξίκωση, στρες. Φάρμακα: Χημειοθεραπευτικά, κορτικοστεροειδή, κορτικοτροπίνη, προκαϊναμίδη, θειοτέπα.
Αιτίες Μείωσης Λεμφοκυττάρων
Απλαστική αναιμία, σύνδρομο Cushing, νόσος Hodgkin, ανεπάρκειες ανοσοσφαιρινών, λευχαιμία (χρόνια κοκκιοκυτταρική, μονοκυτταρική), λεμφοσάρκωμα, νεφρική ανεπάρκεια, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, θυμική υποπλασία σε παιδιά, ουραιμία. Φάρμακα: Ασπαραγινάση, χλωραμβουκίλη, κορτιζόνη, επινεφρίνη, γλυκοκορτικοειδή, ενώσεις του λιθίου, μεχλωραιθαμίνη, νιασίνη, ακτινοθεραπεία λεμφικού ιστού.
Αιτίες Μείωσης Μονοκυττάρων
Απλαστική αναιμία, λευχαιμία εκ τριχωτών κυττάρων
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
