Ο μοριακός έλεγχος για τη Λεϊσμάνια χρησιμοποιείται για την γρήγορη και με μεγάλη ακρίβεια, εργαστηριακή διάγνωση της λεϊσμανίασης.
Περισσότερες Πληροφορίες
Το μαστιγοφόρο πρωτόζωο Λεϊσμάνια (Leishmania) είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της λεϊσμανίασης. Τα πολλά είδη του γένους Leishmania που είναι παθογόνα για τον άνθρωπο δεν εμφανίζουν μορφολογικές διαφορές και μπορούν να διαφοροποιηθούν μεταξύ τους με βάση διάφορα βιολογικά κριτήρια, εργαστηριακές αναλύσεις, τις διαφορετικές κλινικές εικόνες καθώς και επιδημιολογικά δεδομένα.
Η Leishmania infantum, η Leishmania donovani και η Leishmania chagasi προκαλούν τη σπλαγχνική λεϊσμανίαση (καλά-αζάρ), με πυρετό, σπληνομεγαλία, υπεργαμασφαιριναιμία, προοδευτική αναιμία, λευκοπενία κλπ.
Η Leishmania major, η Leishmania mexicana και η Leishmania tropica προκαλούν τη δερματική λεϊσμανίαση, με δερματικές αλλοιώσεις που κυμαίνονται από βλατίδες, μέχρι έλκη και βλάβες που μοιάζουν με αυτές της λέπρας.
Η Leishmania braziliensis προκαλεί τη βλεννογονοδερματική λεϊσμανίαση, με τις δερματικές βλάβες να είναι παρόμοιες με αυτές της δερματικής μορφής, έχουν όμως την τάση να εξαπλώνονται και στους βλεννογόνους και να προκαλούν σοβαρή καταστροφή των ιστών.
Οι Λεϊσμάνιες μεταδίδονται από τις θηλυκές σκνίπες του γένους Phlebotomus (στον Παλαιό Κόσμο) και του γένους Lutzomyia (στο Νέο Κόσμο) και που εμφανίζονται στις θερμότερες περιοχές χωρών στην Ασία, στην Αφρική, στην Ευρώπη (χώρες της Μεσογείου) και στην Λατινική Αμερική. Οι αμαστιγωτικές μορφές του παρασίτου (αμαστιγώτες) καταπίνονται από το έντομο με ένα γεύμα αίματος και μετασχηματίζονται στο έντερο του στις λεπτές, μαστιγοφόρες μορφές (που ονομάζονται προμαστιγώτες) και οι οποίες πολλαπλασιάζονται και μεταναστεύουν στην προβοσκίδα του εντόμου. Όταν η μολυσμένη σκνίπα λάβει ένα άλλο γεύμα αίματος, οι προμαστωτικές μορφές εμβολιάζονται σε ένα νέο ξενιστή (άνθρωπο ή άλλα σπονδυλωτά).
Στον ξενιστή, οι προμαστωτικές μορφές μετατρέπονται γρήγορα (μέσα σε 12-14 ώρες) σε αμαστιγωτικές μορφές, οι οποίες στη συνέχεια απελευθερώνονται σε μία διαδικασία που μοιάζει με εξωκύττωση και μπορεί να μολύνουν νέα κύτταρα. Στη δερματική και στη βλεννογονοδερματική λεϊσμανίαση, τα παράσιτα παραμένουν γενικά περιορισμένα στο δέρμα ή στο δέρμα και τους βλεννογόνους. Οι δερματικές βλάβες της λεϊσμανίασης μπορεί να διαρκέσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά τείνουν να επουλώνονται αυτόματα, ενώ μεγαλύτερη τάση προς καταστροφικές αλλαγές παρατηρείται στη βλεννογονοδερματική λεϊσμανίαση. Αντίθετα, στην σπλαγχνική λεϊσμανίαση τα παράσιτα μπορεί να εισβάλουν σε ολόκληρο το σύστημα των μονοπύρηνων φαγοκυττάρων σε διάφορα όργανα (σπλήνα, ήπαρ, λεμφαδένες, μυελό των οστών, μονοκύτταρα αίματος κ.λ.π.), και προκαλούν λοιμώξεις που είναι δυνητικά θανατηφόρες χωρίς θεραπεία.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
