Ο μοριακός έλεγχος για τον ιό του Έρπητα τύπου 6 χρησιμοποιείται για την εργαστηριακή διάγνωση και τεκμηρίωση των λοιμώξεων από τον συγκεκριμένο ιό.
Ο ιός του Έρπητα τύπου 6 ή Ερπητοϊός-6 (Human Herpes Virus 6, HHV-6) είναι μέλος της οικογένειας των DNA ιών, Herpesviridae. Αυτή η οικογένεια περιλαμβάνει μέλη όπως ο Κυτταρομεγαλοϊός (CMV), ο ιός του απλού Έρπητα τύπου 1 (HSV-1) και τύπου 2 (HSV-2), ο ιός της Ανεμευλογιάς-Έρπητα Ζωστήρα (VZV), ο ιός Epstein-Barr (EBV) και οι ιοί του Έρπητα τύπου 7 και 8 (HHV-7 και HHV-8). Η μόλυνση με τον HHV-6 εμφανίζεται νωρίς στην παιδική ηλικία με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ενήλικες (80 με 90%) να έχουν μολυνθεί με τον ιό.
Ο ιός του Έρπητα τύπου 6 αναγνωρίστηκε πρόσφατα ως αιτιολογικός παράγοντας ορισμένων παιδιατρικών λοιμώξεων αλλά και λοιμώξεων σε ενήλικες. Η οξεία λοίμωξη στα παιδιά - αιφνίδιο εξάνθημα (roseola infantum) - χαρακτηρίζεται κλινικά ως οξεία εμπύρετη νόσος με ευερεθιστότητα και χαρακτηριστικό εξάνθημα, μεταξύ άλλων.
Στους ενήλικες, ο ιός του Έρπητα τύπου 6 έχει συσχετιστεί με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και επεισόδια πυρετού που μοιάζουν με τη λοιμώδη μονοπυρήνωση. Ο ιός έχει συσχετιστεί ακόμη με νοσήματα του κεντρικού νευρικού συστήματος σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. Ωστόσο, η πλειονότητα των μολύνσεων με HHV-6 είναι ασυμπτωματικές. Υπάρχουν αρκετές δημοσιεύσεις όπου φαίνεται ότι η λοίμωξη με τον ιό του Έρπητα τύπου 6 εμπλέκεται σε παθολογικές καταστάσεις όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, με ορισμένες περιπτώσεις γυναικείας υπογονιμότητας, με ορισμένα νεοπλάσματα, με οπτική νευρίτιδα, με ηπατική ανεπάρκεια και με επιληπτικές κρίσεις.
Έχουν χαρακτηρισθεί δυο διαφορετικοί τύπου του Ερπητοϊού-6, ο τύπος HHV-6Α και ο τύπος HHV-6Β. Γενικά, ο τύπος Β έχει συσχετιστεί περισσότερο με το αιφνίδιο εξάνθημα, ενώ ο τύπος Α έχει απομονωθεί από ασθενείς με ανοσοκαταστολή.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
