Ο μοριακός έλεγχος για την Ερλίχια χρησιμοποιείται για την οριστική διάγνωση και τεκμηρίωση της ερλιχίωσης.
Η ερλιχίωση και η αναπλάσμωση είναι μια ομάδα λοιμωδών ζωονόσων που μεταδίδονται από κρότωνες (τσιμπούρια) και προκαλούνται από τα πολύ συγγενικά είδη Ehrlichia και Anaplasma, αντίστοιχα. Αυτοί οι μικροοργανισμοί ζουν υποχρεωτικά ενδοκυττάρια, είναι Gram αρνητικοί, ανήκουν στην ομάδα των ρικετσιών, μολύνουν τα λευκοκύτταρα και προκαλούν μια δυνητικά σοβαρή φλεγμονώδη νόσο στους ανθρώπους.
Η ανθρώπινη μονοκυτταρική ερλιχίωση προκαλείται από το είδος Ehrlichia chaffeensis, το οποίο μεταδίδεται από το τσιμπούρι Amblyomma americanum και επιδημιολογικά αφορά κυρίως περιοχές των ΗΠΑ. Η Ehrlichia ewingii και η Ehrlichia canis, αιτία της κοκκιοκυτταρικής ερλιχίωσης του σκύλου, μπορεί μερικές φορές να προκαλέσουν νόσο και στους ανθρώπους. Τα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα είναι παρόμοια με εκείνα της λοίμωξης με E. chaffeensis.
Οι περισσότερες περιπτώσεις αναπλάσμωσης και ερχλιχίωσης είναι υποκλινικές ή ήπιες, αλλά η μόλυνση μπορεί να γίνει σοβαρή και απειλητική για τη ζωή σε ορισμένους ασθενείς, κυρίως ανοσοκαταστελμένους. Συμπτώματα όπως ο πυρετός, η κόπωση, η γενική αδιαθεσία, η κεφαλαλγία και άλλα «γριπώδη» συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένων των μυαλγιών, των αρθραλγιών και της ναυτίας, εμφανίζονται συχνότερα. Η εμπλοκή του κεντρικού νευρικού συστήματος μπορεί να οδηγήσει σε σπασμούς και κώμα.
Η διάγνωση της νόσου μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς η κλινική πορεία του ασθενούς είναι συχνά ήπια και χωρίς ειδικά συμπτώματα. Τα συμπτώματα μπορεί εύκολα να να αποδωθούν σε άλλες ασθένειες, όπως η γρίπη ή άλλες ζωονόσοι όπως η νόσος Lyme, η μπεμπεσίωση ο πυρετός των βραχωδών ορέων. Ενδείξεις για τη διάγνωση της ερλιχίωσης σε έναν ασθενή μετά από γνωστή έκθεση σε τσιμπούρια περιλαμβάνουν εργαστηριακά ευρήματα όπως η λευκοπενία, η θρομβοπενία και τα αυξημένα επίπεδα των τρανσαμινασών στον ορό τα οποία ενώ εμφανίζονται συχνά, δεν είναι ειδικά. Σπάνια, μπορούν να παρατηρηθούν οι ενδοκυττάριοι μικροοργανισμοί σε επιχρίσματα περιφερικού αίματος, αλλά αυτό δεν αποτελεί αξιόπιστο δείκτη για τη διάγνωση της ανθρώπινης ερλιχίωσης ή αναπλάσμωσης.
Η οριστική διάγνωση της νόσου επιτυγχάνεται μέσω της μοριακής μεθόδου PCR.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.