Το ενδοκρανιακό ανεύρυσμα είναι μια διογκωμένη, εξασθενημένη περιοχή στο τοίχωμα ενός αιμοφόρου αγγείου μέσα στον εγκέφαλο. Εάν ένα ανεύρυσμα ραγεί, μπορεί να οδηγήσει σε ένα απειλητικό για τη ζωή αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Η θεραπεία περιλαμβάνει χειρουργική αποκατάσταση για την πρόληψη της ρήξης. Η εκτίμηση του Πολυγονιδιακού Δείκτη Κινδύνου για τα ενδοκρανιακά ανευρύσματα βασίζεται στην εξέταση 16 γονιδιακών πολυμορφισμών.
Ο γενετικός έλεγχος για το ενδοκρανιακό ανεύρυσμα περιλαμβάνεται μαζί με 15 ακόμα νοσήματα στον Γενετικό Έλεγχο των Νοσημάτων του Νευρικού Συστήματος, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου καθώς και στον Γενετικό Έλεγχο των Νοσημάτων του Καρδιαγγειακού Συστήματος, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου μαζί με 14 ακόμα νοσήματα.
Αιτίες και μη γενετικοί παράγοντες κινδύνου
Τα ενδοκρανιακά ανευρύσματα είναι σχετικά συχνά και ως επί το πλείστων, δεν δημιουργούν προβλήματα υγείας και δεν προκαλούν συμπτώματα. Ως αποτέλεσμα, πολλά δεν διαγιγνώσκονται ποτέ και μπορεί να ανιχνευθούν κατά τη διάρκεια εξετάσεων που πραγματοποιούνται για άλλες καταστάσεις.
Τα ακριβή αίτια τους είναι άγνωστα, αλλά έχουν εντοπιστεί σημαντικοί παράγοντες κινδύνου που μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνισή τους όπως:
- Προχωρημένη ηλικία.
- Κάπνισμα.
- Υπέρταση.
- Χρήση ναρκωτικών ουσιών.
- Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
- Το φύλο (πιο συχνά στις γυναίκες).
- Τραυματικές βλάβες εγκεφάλου.
- Ορισμένες λοιμώξεις από μικροοργανισμούς.
Επιπλέον, αν και πολύ λιγότερο συχνά, τα ανευρύσματα μπορεί να σχετίζονται με ορισμένες παθολογικές καταστάσεις όπως διαταραχές του συνδετικού ιστού (π.χ. σύνδρομο Ehlers-Danlos), πολυκυστική νεφρική νόσο ή συγγενείς αρτηριοφλεβώδεις δυσπλασίες.
Συμπτώματα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα ενδοκρανιακά ανευρύσματα είναι ασυμπτωματικά, ειδικά όταν είναι μικρά. Ωστόσο, όταν είναι μεγάλα μπορούν να ασκήσουν πίεση στους ιστούς και μπορεί να προκαλέσουν πόνο, μυδρίαση (διαστολή της κόρης του ματιού), αλλαγές στην όραση ή μούδιασμα στη μία πλευρά του προσώπου.
Περιστασιακά, τα ενδοκρανιακά ανευρύσματα σπάνε, προκαλώντας πιο σοβαρά συμπτώματα που μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Ξαφνικός και πολύ έντονος πονοκέφαλος.
- Ναυτία και έμετος.
- Δυσκαμψία του αυχένα.
- Θολή όραση και ευαισθησία στο φως.
- Σπασμοί.
- Ωχρότητα.
- Απώλεια συνείδησης.
Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται άμεση ιατρική αντιμετώπιση.
Πρόληψη
Η πρόληψη των ενδοκρανιακών ανευρυσμάτων περιλαμβάνει τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου, ειδικά σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό της νόσου. Μεταξύ αυτών, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται σε παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου και νοσήματα που μπορεί να αποδυναμώσουν τα αιμοφόρα αγγεία, όπως ο διαβήτης, η υπερχοληστερολαιμία και η αθηροσκλήρωση. Επιπλέον, θα πρέπει να διατηρείται ένας υγιεινός τρόπος ζωής, αποφεύγοντας το στρες, τη χρήση καπνού και την κατανάλωση αλκοόλ.
