Ο μοριακός έλεγχος για τον ιό του δάγκειου πυρετού χρησιμοποιείται για την εργαστηριακή τεκμηρίωση της νόσου του δάγκειου πυρετού.
Περισσότερες Πληροφορίες
Ο δάγκειος πυρετός είναι μια ιογενής λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό του δάγκειου πυρετού, ο οποίος μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω των τσιμπημάτων μολυσμένων κουνουπιών, ιδιαίτερα του κουνουπιού Aedes aegypti (κουνούπι τίγρης). Αποτελεί σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, ιδίως σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές σε όλο τον κόσμο.
Ο ιός του δάγκειου πυρετού ανήκει στην οικογένεια Flaviviridae, η οποία περιλαμβάνει και άλλους ιούς όπως ο ιός Zika, ο ιός του Δυτικού Νείλου και ο ιός του κίτρινου πυρετού. Υπάρχουν τέσσερις διακριτοί ορότυποι του ιού του δάγκειου πυρετού, γνωστοί ως DEN-1, DEN-2, DEN-3 και DEN-4.
Μετάδοση
Ο κύριος τρόπος μετάδοσης του ιού του δάγκειου πυρετού είναι μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων κουνουπιών του γένους Aedes, ιδιαίτερα του Aedes aegypti. Αυτά τα κουνούπια μολύνονται όταν τρέφονται με το αίμα ενός ατόμου που έχει δάγκειο πυρετό. Ο ιός μπορεί επίσης να μεταδοθεί επίσης μέσω μεταγγίσεων αίματος, μεταμοσχεύσεων οργάνων ή από τη μητέρα στο νεογέννητο της κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Γεωγραφική Κατανομή
Ο δάγκειος πυρετός είναι ενδημικός σε πολλές περιοχές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Νοτιοανατολικής Ασίας, των νησιών του Ειρηνικού, της Καραϊβικής, της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, τμημάτων της Αφρικής και της Μεσογείου. Υπάρχει μια αυξανόμενη παγκόσμια ανησυχία για τον δάγγειο πυρετό λόγω της αστικοποίησης, των διεθνών ταξιδιών και της κλιματικής αλλαγής, που συνέβαλαν στην επέκταση των οικοτόπων των κουνουπιών.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα του δάγκειου πυρετού εμφανίζονται συνήθως μέσα σε 4 έως 10 ημέρες μετά το τσίμπημα από ένα μολυσμένο κουνούπι. Μπορεί να περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, σοβαρό πονοκέφαλο (συχνά πίσω από τα μάτια), πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς, εξάνθημα, ναυτία, έμετο και μικρές αιμορραγίες (συνήθως από τη μύτη ή τα ούλα). Ο δάγκειος πυρετός συνήθως ακολουθεί ένα διφασικό μοτίβο. Η αρχική φάση, γνωστή ως εμπύρετη φάση, χαρακτηρίζεται από την ξαφνική εμφάνιση υψηλού πυρετού, έντονο πονοκέφαλο, πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς και εξάνθημα. Αυτή η φάση διαρκεί περίπου 2 έως 7 ημέρες. Μετά από μια σύντομη περίοδο βελτίωσης, ορισμένα άτομα εισέρχονται στην κρίσιμη φάση, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρό δάγκειο πυρετό.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο δάγκειος πυρετός μπορεί να εξελιχθεί σε μια πιο σοβαρή μορφή γνωστή ως δάγκειος αιμορραγικός πυρετός ή σύνδρομο δάγκειου σοκ, το οποίο μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή. Συνήθως εμφανίζεται όταν ένα άτομο που έχει προηγουμένως μολυνθεί με έναν ορότυπο δάγκειου πυρετού μολύνεται με διαφορετικό ορότυπο. Ο σοβαρός δάγκειος πυρετός χαρακτηρίζεται από αιμορραγίες, βλάβη οργάνων και σε ορισμένες περιπτώσεις, σοκ. Η άμεση ιατρική φροντίδα είναι ζωτικής σημασίας σε αυτές τις περιπτώσεις.
Διάγνωση
Ο δάγκειος πυρετός διαγιγνώσκεται μέσω εργαστηριακών εξετάσεων, συμπεριλαμβανομένης της ανίχνευσης του γενετικού υλικού του ιού (RNA) σε δείγματα αίματος ή της ανίχνευσης των αντισωμάτων που παράγονται από το ανοσοποιητικό σύστημα ως απόκριση στη λοίμωξη.
Θεραπεία
Δεν υπάρχει ειδική αντιιική θεραπεία για τον δάγκειο πυρετό. Η διαχείριση περιλαμβάνει υποστηρικτική φροντίδα για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, όπως ανάπαυση, ενυδάτωση και αναλγητικά (εκτός από την ασπιρίνη, η οποία πρέπει να αποφεύγεται λόγω της δυνατότητάς της να αυξάνει την αιμορραγία). Οι σοβαρές περιπτώσεις απαιτούν νοσηλεία για στενή παρακολούθηση και ενδοφλέβια χορήγηση υγρών.
Πρόληψη και έλεγχος
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη του δάγκειου πυρετού είναι ο έλεγχος του πληθυσμού των κουνουπιών και η μείωση των περιοχών αναπαραγωγής των κουνουπιών. Αυτό περιλαμβάνει την εξάλειψη των στάσιμων νερών, τη χρήση εντομοαπωθητικών, τη χρήση προστατευτικού ρουχισμού και τη χρήση μέτρων ελέγχου των κουνουπιών, όπως ο ψεκασμός με εντομοκτόνα. Οι προσπάθειες ανάπτυξης εμβολίων για τον δάγκειο πυρετό συνεχίζονται.
