Η μέτρηση των αντισωμάτων έναντι της θυρεοσφαιρίνης (αντιθυρεοσφαιρινικά αντισώματα, αντί-TG) χρησιμοποιείται για την εργαστηριακή διάγνωση και επιβεβαίωση των αυτοάνοσων νοσημάτων του θυρεοειδούς, της θυρεοειδίτιδας Hashimoto, της νόσου Graves, του νεογνικού υποθυρεοειδισμού και της θυρεοειδίτιδας μετά τον τοκετό.
Η θυρεοσφαιρίνη είναι μια γλυκοπρωτεΐνη του θυρεοειδούς που παίζει ρόλο στη σύνθεση της τριιωδοθυρονίνης (Τ3) και της θυροξίνης (Τ4). Σε ορισμένους τύπους διαταραχών του θυρεοειδούς, η θυρεοσφαιρίνη μπορεί να ξεφύγει από το θυρεοειδή αδένα. Μόλις απελευθερωθεί στην κυκλοφορία του αίματος εμφανίζεται ως αντιγόνο στον οργανισμό, με αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό σύστημα να παράγει αντισώματα έναντι της θυρεοσφαιρίνης, οδηγώντας έτσι σε φλεγμονή και καταστροφή του θυρεοειδούς αδένα. Τα αντιθυρεοσφαιρινικά αντισώματα είναι παρόντα στην πλειοψηφία των ασθενών με θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Η μέτρηση των αντιθυρεοσφαιρινικών αντισωμάτων ;συνήθως γίνεται σε συνδυασμό με την εξέταση των αντιμικροσωμιακών αντισωμάτων (αντι-TPO). Η παρουσία αντιθυρεοσφαιρινικών αντισωμάτων στην μητέρα κατά τη διάρκεια της κύησης, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υποθυρεοειδισμού ή υπερθυρεοειδισμού στο έμβρυο ή το νεογνό.
Τι σημαίνουν οι Παθολογικές Τιμές;
- Αύξηση: Αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία, σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1, κοκκιωματώδης θυρεοειδίτιδα, θυρεοειδίτιδα Hashimoto, υπερθυρεοειδισμός, νεανική λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα, βαριά μυασθένεια, μυξοίδημα, οζώδης βρογχοκήλη, κακοήθης αναιμία, πρωτοπαθής υποθυρεοειδισμός, ρευματοειδής αρθρίτιδα, σύνδρομο Sjogren, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, αυτοάνοσα νοσήματα του θυρεοειδούς, καρκίνος θυρεοειδούς, θυρεοτοξίκωση. Η λήψη ορισμένων φαρμάκων όπως: από του στόματος αντισυλληπτικά.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
