Η μέτρηση της δραστικότητας της αντιθρομβίνης ΙΙΙ χρησιμοποιείται σαν αρχική εξέταση στη διάγνωση της ανεπάρκειας της αντιθρομβίνης ΙΙΙ, επίκτης ή συγγενούς αιτιολογίας, καθώς και στον έλεγχο της θεραπείας υποκατάστασης της.
Κατά τη διάρκεια της αιμόστασης, μια ουσία που ονομάζεται θρομβίνη διεγείρει το σχηματισμό ινώδους από το ινωδογόνο. Αυτό το ινώδες σχηματίζει στη συνέχεια έναν σταθερό θρόμβο στο σημείο του τραυματισμού. Η περίσσεια των παραγόντων πήξης που παραμένουν μετά την αιμόσταση, αδρανοποιούνται από αναστολείς του ινώδους που εμποδίζουν την πήξη όταν αυτή δεν χρειάζεται. Μια τέτοια ουσία είναι η αντιθρομβίνη ΙΙΙ (ΑΤ-ΙΙΙ), μια πρωτεΐνη που συντίθεται από το ήπαρ. Η δράση της αντιθρομβίνης ΙΙΙ καταλύεται από την ηπαρίνη. Ο ρόλος της είναι να απενεργοποιεί τη θρομβίνη και άλλους παράγοντες πήξης, αναστέλλοντας έτσι την διαδικασία της πήξης. Η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της θρομβίνης και της αντιθρομβίνης ΙΙΙ καθιστά εφικτή την αιμόσταση. Εάν ωστόσο διαταραχθεί αυτή η ισορροπία, μπορεί να προκύψουν προβλήματα. Για παράδειγμα, αν υπάρχει συγγενής ανεπάρκεια της αντιθρομβίνης ΙΙΙ, η πήξη δεν θα παρεμποδίζεται σε επαρκή βαθμό, με αποτέλεσμα μια κατάσταση υπερπηκτικότητας που ενέχει τον κίνδυνο θρόμβωσης.
Τι σημαίνουν οι Παθολογικές Τιμές;
- Αύξηση: Ανεπάρκεια βιταμίνης Κ. Η λήψη ορισμένων φαρμάκων όπως: αναβολικά στεροειδή, ανδρογόνα, από του στόματος αντισυλληπτικά που περιέχουν προγεστερόνη, βαρφαρίνη.
- Μείωση: Κίρρωση, συγγενής ανεπάρκεια αντιθρομβίνης ΙΙΙ, εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, διάχυτη ενδαγγειακή πήξη, κατάσταση υπερπηκτικότητας , προχωρημένη εγκυμοσύνη / πρώιμη περίοδος μετά τον τοκετό, μεταμόσχευση ήπατος, υποσιτισμός, νεφρωσικό σύνδρομο, μετεγχειρητική περίοδος, πνευμονική εμβολή, σηψαιμία. Η λήψη ορισμένων φαρμάκων όπως: από του στόματος αντισυλληπτικά που περιέχουν οιστρογόνα, ινωδολυτικά, ηπαρίνη, L-ασπαραγινάση.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
