Ο προσδιορισμός των αντισωμάτων έναντι του ASGPR (υποδοχέας ασιαλογλυκοπρωτεΐνης) χρησιμοποιείται για τη διάγνωση συστηματικών ηπατικών αυτοάνοσων διαταραχών σε συνδυασμό με άλλα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα.
Περισσότερες Πληροφορίες
Ο υποδοχέας ασιαλογλυκοπρωτεΐνης (ASGPR, ASialoGlycoProtein Receptor) είναι ένας μεμβρανικός υποδοχέας ειδικός για το ήπαρ που παίζει κεντρικό ρόλο στην ενδοκυττάρωση των γλυκοπρωτεϊνών από το αίμα. Η επαγωγή χυμικών και κυτταρικών ανοσολογικών διεργασιών έναντι του ASGPR έχει παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια φλεγμονωδών ηπατικών διαταραχών, ιδιαίτερα της αυτοάνοσης ηπατίτιδας. Το επίπεδο των αυτοαντισωμάτων ASGPR συσχετίζεται με τη σοβαρότητα της νόσου και μειώνεται κατά τη θεραπεία. Η ομάδα της πρωτοπαθούς αυτοάνοσης ηπατικής νόσου περιλαμβάνει την αυτοάνοση ηπατίτιδα (AIH), την πρωτοπαθή χολική κίρρωση (PBC) και την πρωτοπαθή σκληρυντική χολαγγειίτιδα (PSC).
Η αυτοάνοση ηπατίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονή του ήπατος με άγνωστη ακόμη αιτιολογία. Περιλαμβάνει ήπιες κλινικές μορφές καθώς και σοβαρότερες μορφές με προοδευτική ηπατίτιδα με θανατηφόρο έκβαση. Οι γυναίκες επηρεάζονται συχνότερα. Τα κλινικά συμπτώματα της νόσου μπορεί να εμφανιστούν ήδη από την ηλικία των 20 ετών. Οι ασθενείς που πάσχουν από αυτοάνοση ηπατίτιδα παρουσιάζουν μια ποικιλία αυτοαντισωμάτων. Λόγω της εμφάνισης διαφορετικών ειδικών αντισωμάτων, συζητείται η ταξινόμηση της αυτοάνοσης ηπατίτιδας σε διαφορετικές υποομάδες. Ο τύπος Ι χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση αντιπυρηνικών αντισωμάτων (ANA) και αντισωμάτων έναντι λείων μυϊκών ινών (ASMA). Για τον τύπο ΙΙ έχει περιγραφεί υψηλή συχνότητα εμφάνιση των αντισωμάτων έναντι των μικροσωματικών αντιγόνων ήπατος / νεφρού (LKM). Τα αντισώματα LC1 είναι επίσης ειδικά για την ηπατίτιδα τύπου ΙΙ. Οι ασθενείς με αυτοάνοση ηπατίτιδα τύπου ΙΙΙ εμφανίζουν αντισώματα έναντι του διαλυτού ηπατικού αντιγόνου (SLA).
Τα αυτοαντισώματα ASGPR μπορούν να ανιχνευθούν στον ορό έως και το 76% των ασθενών που πάσχουν από αυτοάνοση ηπατίτιδα. Ωστόσο, οι ασθενείς με ιογενή ηπατίτιδα μπορεί επίσης να αναπτύξουν αυτοαντισώματα ASPGR. Επομένως, πρέπει να αποκλειστεί η περίπτωση ιογενούς αιτιολογίας της ηπατικής διαταραχής.
Ο προσδιορισμός των αυτοαντισωμάτων έναντι του ASGPR μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση και τη διαφορική διάγνωση τοξικών και άλλων χρόνιων φλεγμονωδών ηπατικών διαταραχών.
