Τα αντισώματα έναντι του αντιγόνου Ro/SS-A περιγράφονται κλασικά σε συνδυασμό με αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ) και το σύνδρομο Sjögren. Πρόσφατα, έχουν διαφοροποιηθεί δύο διαφορετικές πρωτεΐνες στόχοι στο συγκεκριμένο αντιγόνο: η Ro60 (60 kDa) και η Ro52 (52 kDa), που έχουν διακριτές βιοχημικές και ανοσολογικές λειτουργίες. Το αντιγόνο Ro52 αντιστοιχεί στο TRIM21, που ανήκει στην οικογένεια Πρωτεϊνών Τριμερούς Μοτίβου (TRIM). Εμπλέκεται στην πρωτεϊνική ουβικουϊτινοποίηση, σε προφλεγμονώδεις καταστάσεις (ιντερλευκίνη 2) και σε μηχανισμούς απόπτωσης. Το αντιγόνο Ro60 είναι ένα πρωτεϊνικό συστατικό μικρών κυτταροπλασματικών συμπλεγμάτων ριβονουκλεοπρωτεϊνών (σύμπλοκα hY-RNA) που μπορεί να δεσμεύσει λανθασμένα διπλωμένο, μη-κωδικοποιητικό RNA και που πιθανώς να συμμετέχει στην τελική αποικοδόμησή τους. Φαίνεται επίσης να έχει σημαντική λειτουργία στην επιβίωση των κυττάρων μετά από υπεριώδη ακτινοβολία.
Κλινικά, έχουν προταθεί διαφορετικές συσχετίσεις των αντι-Ro60 (Ro60 Ab) και αντι-Ro52 (Ro52 Ab) αντισωμάτων σε ασθενείς με διαφορετικούς φαινότυπους όπως σε συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, νεογνικό λύκο, εμβρυικό κολποκοιλιακό αποκλεισμό, πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren και φλεγμονώδη μυοσίτιδα. Ωστόσο, ορισμένοι συγγραφείς αμφισβητούν τη διαγνωστική χρησιμότητα της ξεχωριστής ανίχνευσης των αντι-Ro52 και αντι-Ro60 καθώς η συσχέτισή τους σε ορισμένες μελέτες που αφορούν το σύστημα Ro/SS-A είναι αντιφατική.
Ακριβώς όπως το αντί-Ro60, έτσι και το αντι-Ro52 βρίσκεται συνήθως σε ασθενείς με ΣΕΛ και σύνδρομο Sjögren, και περιστασιακά σε άλλες αυτοάνοσες διαταραχές. Αυτοαντισώματα anti-Ro52 βρίσκονται επίσης σε ασθενείς με συστηματική σκλήρυνση, πολυμυοσίτιδα και δερματομυοσίτιδα. Το Anti-Ro52 εντοπίζεται συχνά σε ασθενείς με διάμεση πνευμονοπάθεια. Μελέτες δείχνουν ότι το 10-45% των ασθενών με μυοσίτιδα είναι θετικοί στο αντίσωμα Ro52.
