Η μέτρηση της συγκέντρωσης αλβουμίνης χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της διατροφικής κατάστασης του οργανισμού, της ογκωτικής κατάστασης του ορού καθώς και στον έλεγχο της νεφρικής λειτουργίας σε περιπτώσεις πρωτεϊνουρίας.
Η αλβουμίνη (ή λευκωματίνη) είναι ένα από τα δύο κύρια πρωτεϊνικά κλάσματα του αίματος. Οι κύριες λειτουργίες της είναι η διατήρηση της ογκωτικής πίεσης και η μεταφορά της χολερυθρίνης, των λιπαρών οξέων, των φαρμάκων, των ορμονών και άλλων ουσιών που είναι αδιάλυτες στο νερό. Οι πρωτεΐνες φυσιολογικά απορροφώνται σχεδόν πλήρως από τα νεφρά και πρακτικά δεν ανιχνεύονται στα ούρα. Ως εκ τούτου, η παρουσία ανιχνεύσιμης αλβουμίνης ή πρωτεΐνης στα ούρα, είναι ενδεικτικό μη φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας.
Η μείωση της συγκέντρωσης της αλβουμίνης (υποαλβουμιναιμία) προκαλείται από διάφορους παράγοντες όπως: μειωμένη σύνθεση οφειλόμενη είτε σε ηπατική νόσο (πρωτοπαθής) είτε σε μειωμένη πρόσληψη πρωτεΐνης (δευτεροπαθής), αυξημένο καταβολισμό ως αποτέλεσμα βλάβης των ιστών και φλεγμονής, δυσαπορρόφηση των αμινοξέων, καθώς και αυξημένη νεφρική απέκκριση (π.χ. νεφρωσικό σύνδρομο).
Πολύ χαμηλά επίπεδα αλβουμίνης (μικρότερα από 2.0-2.5 g/dL) μπορεί να είναι αιτία εμφάνισης οιδήματος (π.χ. νεφρωσικό σύνδρομο, εντεροπάθειες με απώλεια πρωτεϊνών).
Η αλβουμίνη, η προαλβουμίνη και η τρανσφερίνη θεωρούνται ως αρνητικές πρωτεΐνες οξείας φάσης (οι συγκεκριμένες πρωτεΐνες μειώνονται στις οξείες φλεγμονές, σε αντίθεση με τις πρωτεΐνες οξείας φάσης που αυξάνονται).
Τι σημαίνουν οι Παθολογικές Τιμές;
- Αύξηση: Αφυδάτωση, οξεία παγκρεατίτιδα.
- Μείωση: Οξεία λοίμωξη, αλκοολισμός, ασκίτης, αθηροσκλήρωση (εκτεταμένη), μπέρι-μπέρι, κατάγματα οστών, βρουκέλλωση, εγκαύματα, χολοκυστίτιδα, κίρρωση, συγγενείς αναλβουμιναιμία, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, νόσος Crohn, κυστική ίνωση, άνοια, σακχαρώδης διαβήτης, οίδημα, ιδιοπαθής υπέρταση, σπειραματονεφρίτιδα, αιμορραγία, ηπατίτιδα (ιογενής), υπερθυρεοειδισμός, λοίμωξη, ηπατικά νοσήματα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ), λευχαιμία, λέμφωμα, μακροσφαιριναιμία, υποσιτισμός, σύνδρομο δυσαπορρόφησης, μηνιγγίτιδα, μεταστατική καρκινωμάτωση, πολλαπλό μυέλωμα, μυασθένεια, έμφραγμα του μυοκαρδίου, νεοπλάσματα, νέφρωση, νεφρωσικό σύνδρομο, οστεομυελίτιδα, πεπτικό έλκος, πνευμονία, οζώδης πολυαρτηρίτιδα, εγκυμοσύνη, εντεροπάθεια με απώλεια πρωτεϊνών, ρευματικός πυρετός, ρευματοειδής αρθρίτιδα, σαρκοείδωση, σκληροδερμία, σήψη, κοιλιοκάκη, στεατόρροια, στρες, εγκεφαλικό επεισόδιο, χειρουργική επέμβαση, τραύμα, φυματίωση, ελκώδης κολίτιδα, ουραιμία, δηλητηρίαση με νερό. Η λήψη ορισμένων φαρμάκων όπως: αμπικιλλίνη, ασπαραγινάση, φθοριοουρακίλη, από του στόματος αντισυλληπτικά.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
