Η μέτρηση της αφυδρογονάσης της 6-φωσφορικής γλυκόζης χρησιμοποιείται κατά τον έλεγχο ασθενών με αιμολυτική αναιμία και για τον έλεγχο πιθανής ανεπάρκειας του ενζύμου.
Η αφυδρογονάση της 6-φωσφορικής γλυκόζης (G6PD) είναι ένα ένζυμο που φυσιολογικά υπάρχει στα ερυθροκύτταρα. Αυτό το ένζυμο είναι μέρος του βιοχημικού μονοπατιού της φωσφορικής πεντόζης που μεταβολίζει τη γλυκόζη και λειτουργεί για να προστατεύει τα κύτταρα από βλάβες που προκαλούνται από οξειδωτικούς παράγοντες. Η ανεπάρκεια του ενζύμου G6PD είναι μια φυλοσύνδετη γενετική διαταραχή που παρουσιάζεται κυρίως σε άνδρες και που οδηγεί σε υπερχολερυθριναιμία, ίκτερο και αιμόλυση των ερυθρών αιμοσφαιρίων, δημιουργώντας αναιμία μετά τη λήψη ορισμένων φαρμάκων.
Τα φάρμακα και οι ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν αιμολυτικά επεισόδια σε άτομα με έλλειψη του ενζύμου είναι τα εξής: ακετανιλίδη, ακετυλοφαινυλυδραζίνη, αντιπυρίνη, ασκορβικό οξύ, ακετυλοσαλικυλικό οξύ, χλωραμφαινικόλη, ναλιδιξικό οξύ, ναφθαλίνη, νιτροφουραντοϊνη, νιτροφουράνιο, πεντακίνη, φαινακετίνη, φαινυλοϋδραζίνη, πριμακίνη προβενεσίδη, κινακρίνη, κινιδίνη, κινίνη, σουλφοναμίδες, βιταμίνη Κ.
Άλλες καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε αιμόλυση περιλαμβάνουν τη διαβητική οξέωση, την κατανάλωση κουκιών (κυαμισμός), τις λοιμώξεις (ιογενείς, βακτηριακές) και τη σηψαιμία.
Πιθανές Ερμηνείες Παθολογικών Τιμών
- Αύξηση: Αναιμία (κακοήθης, μεγαλοβλαστική), ηπατικό κώμα, υπερθυρεοειδισμός, λεπτοσπείρωση, έμφραγμα του μυοκαρδίου, νόσος του Werlhof (ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα).
- Μείωση: Αναιμία (συγγενής αιμολυτική μη σφαιροκυτταρική), κυαμισμός, συγγενής ανεπάρκεια του ενζύμου G6PD, μη ανοσολογική αιμολυτική νόσος των νεογνών. Φάρμακα: κεφοπεραζόνη / σουλβακτάμη, θειική γενταμυκίνη, θειική νετιλμικίνη, τοκοφερόλη.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
